META TA TΡΙΚΑΛΑ

Κείμενα και σημειώσεις του Alfredo M. Bonanno

06/03/2010

by Πρακτορείο Rioters

Εισαγωγικό σημείωμα:

Ο Alfredo Maria Bonanno, γεννημένος το 1937 στην Κατάνη της Σικελίας, είναι απ’ τους πιο πολυγράφους σύγχρονους αναρχικούς, υπεύθυνος των εκδόσεων Anarchismo, αλλά και άλλων εκδοτικών εγχειρημάτων. Το 1977 καταδικάστηκε για το βιβλίο του La Gioia Armata (Οπλισμένη Ευτυχία), σε 18 μήνες φυλάκισης. Το βιβλίο αυτό είχε κυκλοφορήσει σε μια ιστορική στιγμή που το ιταλικό επαναστατικό κίνημα περνούσε ανοιχτά στην επίθεση, ενώ ανάλογες ήταν οι συνθήκες και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Ισπανία, Αγγλία) και το ζήτημα της βίας βρισκόταν στην καθημερινή διάταξη. Η συνεισφορά του έγκειται σε έναν εορτασμό της διάχυτης ταξικής βίας που απελευθερώνει και ικανοποιεί το άτομο, αλλά ταυτόχρονα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την εμφάνιση του ένοπλου κόμματος, που περιορίζει την ταξική σύγκρουση σε μια μιλιταριστική διάσταση, επιβάλλοντας τη μεσολάβηση μιας μικρής μειοψηφίας ένοπλων στην πολυπλοκότητα δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων που αγωνίζονταν με κάθε μέσο ενάντια στην τρέχουσα αναδιοργάνωση του Κεφαλαίου, που εκείνη τη στιγμή φαινόταν ασθενής. Στο πνεύμα του βιβλίου, κάθε αυθεντική απελευθερωτική και καταστροφική δράση, προέρχεται από μια λογική ικανοποίησης απ’ τον αγώνα, κι όχι ενός αυτοθυσιαζόμενου καθήκοντος σύμφωνου με τις ντιρεκτίβες μιας μικρο-γραφειοκρατίας. Το ιταλικό ανώτατο δικαστήριο διέταξε την καταστροφή των αντιτύπων του βιβλίου που κυκλοφορούσαν στο εμπόριο, ενώ απέστειλε εγκύκλιο στις δημόσιες βιβλιοθήκες να ξεφορτωθούν τα αντίτυπα που πιθανώς είχαν. Αρκετοί βιβλιοθηκάριοι αντιτάθηκαν σ’ αυτήν την ναζιστικής έμπνευσης τακτική. Απαγορεύτηκε γενικά η κυκλοφορία του, ενώ κατασχέθηκαν αντίτυπα που διέθεταν στα σπίτια τους αναρχικοί αγωνιστές στα πλαίσια αστυνομικών επιχειρήσεων-εισβολών κατ’ οίκων. Λίγο αργότερα, ο συγγραφέας κατηγορήθηκε ως “υποκινητής” της Azione Rivoluzionaria, μιας ένοπλης οργάνωσης του 1976-79, που δρούσε βάσει “ομάδων συγγενείας” σε όλη την κεντρική Ιταλία, εναντίον κυρίως εφημερίδων και κομματικών γραφείων, και ανάλογων “χειραγωγικών μηχανισμών κατασκευής της συναίνεσης”. Στα 1979 η οργάνωση πρακτικά διαλύεται με την προσαγωγή 86 ατόμων και τη σύλληψη των Salvatore Cinieri και Gianfranco Faina. Ο πρώτος θα πεθάνει στη φυλακή σε συμπλοκή με ποινικούς κρατουμένους, όταν υπερασπίστηκε έναν κρατούμενο που θεωρούνταν ύποπτος για κατάδοση σχεδίου απόδρασης, ενώ ο δεύτερος θα αφεθεί ελεύθερος να πεθάνει από καρκίνο του πνεύμονος, όταν του διαγνώστηκε όγκος κατά την κράτησή του.

Με την υποχώρηση του κινήματος, το ενδιαφέρον του συγγραφέα στράφηκε στην κριτική των παραδοσιακών συνδικαλιστικών και οργανωτικών δομών, καθώς και στις νέες μητροπολιτικές εξεγέρσεις, που επανεμφανίζονται στη δύση σταθερά μετά το ’80, χωρίς την καθοδήγηση κανενός κόμματος, χωρίς φανερά αιτήματα κλπ. Κάποια απ’ τα πιο γνωστά έργα του, που κυκλοφορούν στα αγγλικά χάρη στο μεταφραστικό έργο της Jean Weir, είναι και τα The Anarchist Tension, Anarchism and the National Liberation Struggle, A Critique of Syndicalist Methods, For An Anti-authoritarian Insurrectionalist International (Μάλλον εξαντλημένη στα ελληνικά μπροσούρα Για μια Αντιεξουσιαστική Εξεγερτική Διεθνή, από τις εκδόσεις Επαναστατική Αυτοοργάνωση), Let’s Destroy Work, Let’s Destroy the Economy, Palestine Mon Amour, Locked Up, From Riot to Insurrection, κείμενα για τον Χέγκελ, τον Στίρνερ, τον συνδικαλισμό και την εργατική αυτονομία κ.α. Η γνωστή πολύχρονη δραστηριότητά του τον καθιστά και στόχο των κατασταλτικών οργανισμών, έτσι στις 2 Φλεβάρη 1989, στα πλαίσια μιας επιχείρησης των Digos (κάτι σαν ιταλικά εκάμ) μετά από ληστεία επιφανούς κοσμηματοπωλείου, με εισβολές σε καταλήψεις και σπίτια αναρχικών, θα συλληφθεί μαζί με τον Giuseppe Stasi και θα καταδικαστούν σε 68 και 54 μήνες φυλάκισης, αντίστοιχα. Ξανά την νύχτα της 19ης Ιούνη 1997, σε επιχείρηση-”σκούπα” των ιταλικών υπηρεσιών ασφαλείας εναντίον αναρχικών καταλήψεων και εκατοντάδων σπιτιών σε όλη τη χώρα, που θα ακολουθήσει την βόμβα στο Palazzo Marino του Μιλάνο, ο Bonanno συλλαμβάνεται μαζί με εκατοντάδες άλλους αναρχικούς.

Στις 2 Φλεβάρη του 2003, επίσης, θα καταδικαστεί σε 6 χρόνια φυλάκισης και 2.000 ευρώ πρόστιμο για ένοπλη ληστεία, στα πλαίσια της “Δίκης Marini”, στην οποία αναρχικοί αγωνιστές καταδικάστηκαν βάσει του ιταλικού θεωρήματος Marini, σύμφωνα με το οποίο όλοι οι αναρχικοι της χώρας (καταλήψεις, ομάδες αλληλεγγύης σε φυλακισμένους, σε μετανάστες κλπ) είναι μέλη μιας “ένοπλης οργάνωσης με σκοπό την ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος”. Για την οργάνωση αυτήν, επινόησαν μέχρι κι ένα (ανύπαρκτο μέχρι τότε και γελοίο) όνομα: ORAI-”Εξεγερσιακή αναρχική επαναστατική διεθνής”. Ο φήμη του Bonanno ως “θεωρητικού” και καταδικασμένου συγγραφέα του χάρισε τη θέση του “ιδεολογικού ηγέτη” αυτής της ανύπαρκτης οργάνωσης, σύμφωνα με τις κατηγορίες. Στο εφετείο, η ποινή του έπεσε στα 3,5 χρόνια. Στην 1 Οκτώβρη, ο Alfredo Bonanno συνελήφθη κοντά στα Τρίκαλα, μετά από σύλληψη του αναρχικού Χρήστου Στρατηγόπουλου μετά από ένοπλη ληστεία τράπεζας. Ο Χρήστος Στρατηγόπουλος διατηρεί επίσης αναρχικές εκδόσεις (Σίσυφος, Επαναστατική Αυτοοργάνωση), ενώ ο Alfredo βρισκόταν ως προσκεκλημένος του στην Ελλάδα, για μια σειρά ομιλιών με αφορμή το βιβλίο του “Κυριαρχία και εξέγερση στην μεταβιομηχανική κοινωνία” που είχε κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις του “Ελευθεριακου Ινστιτούτου Κοινωνικών Μελετών Ιωαννίνων” το οποίο λειτουργούσε ο Χρήστος Στρατηγόπουλος, ο οποίος από την σύλληψή του ήδη, ανέλαβε την πλήρη ευθύνη για την ληστεία της τράπεζας, αναφέροντας ότι κατέφυγε στην ενέργεια αυτή για προσωπικούς βιοποριστικούς λόγους, για την αποπληρωμή επαχθών τραπεζικών δανείων. Ο Χρήστος Στρατηγόπουλος, είχε συλληφθεί στα 1994 με τους αναρχικούς Antonio Budini, Jean Weir, Carlo Tesseri, και Βαγγελιώ Τζιούτζια κοντά στο Rovereto της Β. Ιταλίας, για ληστεία της τοπικής Αγροτικής Τράπεζας, και είχαν καταδικαστέι σε ποινές φυλάκισης, στα πλαίσια του θεωρήματος Marini, στο οποίο χρησιμοποιήθηκε μια νεαρή κοπέλα προκειμένου να “αναγνωρίσει” τους τέσσερεις αγωνιστές. Σε επόμενη φάση του θεωρήματος “διερευσε” φωτογραφία του Alfredo Bonanno (προ εικοσαετίας) σε σκίτσο των αρχών, στην κορυφή μιας πυραμίδας με γραμμές να τον συνδέεουν με τους συλληφθέντες και άλλους αγωνιστές.

Είμαστε μάρτυρες μιας επανάληψης τέτοιων μεθοδεύσεων και στην Ελλάδα, με τα δημοσιεύματα που “διαρρέουν” ανά λίγες μέρες σχετικά με πιθανή συμμετοχή του Alfredo Bonanno και σε άλλη ληστεία στο Αργοστόλι, καθώς στήνεται ένα κλίμα φυσικής εξόντωσης του “παππού” Alfredo, που παρά τα 73 του χρόνια και τη βεβαρυμένη υγεία του, δεν εγκαταλείπει τα “όπλα” του. Ορισμένα απ’ αυτά τα όπλα κρίνουμε θεμιτό να ρίξουμε στην μάχη που μαίνεται στην χώρα μας, καθώς το Κεφάλαιο αναδιαρθρώνεται, επιχειρώντας μια πρωτοφανή υποτίμηση της εργασίας και κατεπέκτασι των βιοτικών συνθηκών, μέσα σ’ ένα κλίμα εθνικής συναίνεσης των ιδεολογικών, συνδικαλιστικών και πολιτικών παραγόντων του, εκθέτοντάς τους έτσι σε κρίση. Ο διευθυντής τράπεζας-πασόκος-πρόεδρος της γσεε-και πρόσφατα προπυλακισμένος από απεργούς στην πορεία της 5/3, κάτι παραπάνω θα ξέρει επ’ αυτού. Να πάρουμε πίσω τους αιχμαλώτους μας, το απελευθερώσουμε το μέλλον, να αντιστρέψουμε την κρίση. Ακολουθούν κείμενα του Alfredo M. Bonanno. Σημείωση: Τα κείμενα αυτά (παρουσιάζουμε εδώ λόγω περιορισμένης άνεσης μερικά σύντομα κείμενα και σημειώσεις κι όχι τα κύρια έργα του συγγραφέα) γράφτηκαν δεκαετίες πριν, κι ανήκουν σε μια εποχή (της καπιταλιστικής αθωότητας-της υποθηκευμένης ευμάρειας και της επαναστατικής υποχώρησης) που για την Ελλάδα πέρασε ανεπιστρεπτί τον Δεκέμβρη του 2008. Με την έννοια αυτή, όπως σημειώνει κι ο συγγραφέας σε μια επανέκδοση του La Gioia Armata, πολλά απ’ τα ερωτήματα της εποχής έχουν απαντηθεί απ’ την ίδια την Ιστορία. Ωστόσο, η σκέψη παραμένει άξια ιδιαίτερης αναφοράς.

Wednesday, July 25, 2012

Ελλάδα: Γι’ αύριο έχει προγραμματιστεί νέα δίκη εναντίον του αναρχικού επαναστάτη κρατούμενου Χρήστου Στρατηγόπουλου

contrainfo

Παλιότερο πανό στη Λισαβόνα (Πορτογαλία, 23 Μάρτη 2010): «Ενάντια στο ελληνικό κράτος και σ’ όλες τις φυλακές – Λευτεριά σε Μπονάννο και Χρήστο»

Η δίκη εναντίον του αναρχικού Χρήστου Στρατηγόπουλου έχει οριστεί γι’ αύριο, 26 Ιούλη 2012, στα δικαστήρια της Πάτρας.

Ο σύντροφος έχει καταδικαστεί και φυλακιστεί για ληστεία τράπεζας στα Τρίκαλα – μια απαλλοτρίωση της οποίας την ευθύνη ανέλαβε απ’ την πρώτη στιγμή της αιχμαλωσίας του. Τώρα κατηγορείται για ληστεία σε τράπεζα στην Κεφαλλονιά που είχε γίνει τον Ιούλη του 2009, για την οποία του επιβλήθηκε εκ νέου προφυλάκιση στις φυλακές της Λάρισας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ωστόσο, ο Χρήστος διώκεται βάσει ανυπόστατων στοιχείων αφού δεν είχε καμία ανάμειξη στη ληστεία της Κεφαλλονιάς.
Ο Αναρχικός Μαύρος Σταυρός Βερολίνου διέδωσε (εδώ, στα γερμανικά) δύο καλέσματα αλληλεγγύης: ένα παλιότερο κείμενο από τη Συνέλευση αλληλεγγύης στους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές, και μια πρόσφατη ενημέρωση από το Ταμείο αλληλεγγύης και οικονομικής υποστήριξης των φυλακισμένων αγωνιστών (βλ. σχετικά εδώ, μαζί με πληροφορίες για το εφετείο του Χρήστου που διεξήχθη τον Φλεβάρη του 2012).

Friday, November 11, 2011

ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΩΚΤΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΛΟΥΛΟΥ, ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΩΚΤΙΚΩΝ ΑΡΧΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΥΛΟΥ

Στις 7 Ιουλίου 2011, μου επιδόθηκε εδώ στις φυλακές Λάρισας, όπου είμαι κρατούμενος και καταδικασμένος για ληστεία σε τράπεζα, ένα νέο ένταλμα κράτησης με την κατηγορία μιας άλλης ληστείας σε μια τράπεζα της Κεφαλονιάς που έγινε τον Ιούλιο του 2009.
Η απόπειρα απόδοσης αυτής ακριβώς της ληστείας από πλευράς των διωκτικών αρχών, είτε στο δικό μου πρόσωπο, είτε σ’ αυτό του Αλφρέντο Μπονάνο, υπενθυμίζω απλά ότι ανάγεται στον μακρινό μήνα Φεβρουάριο του 2010, όταν και οι δυο μας είμασταν προφυλακισμένοι για τη ληστεία της τράπεζας Πειραιώς στα Τρίκαλα.
Ήταν σαφέστατο τόσο για εμένα, όσο και για τον Μπονάνο ότι, η μεθόδευση εκείνη από πλευράς των διωκτικών αρχών σκοπό είχε να δημιουργήσει τότε το κατάλληλο αρνητικό κλίμα, ενόψει κυρίως της επικείμενης εκδίκασης της αίτησης αποφυλάκισης του Μπονάνο για σοβαρούς λόγους υγείας.
Μάλιστα, η συγκεκριμένη αυτή μεθόδευση διοχετεύτηκε τον μήνα Φεβρουάριο του 2010 με τον κατάλληλο τρόπο στα παντός είδους Μ.Μ.Ε., φτάνοντας στο σημείο να κατονομάσουν μέσω αυτών τον Μπονάνο σαν τον φυσικό αυτουργό της ληστείας εκείνης με συνεργό του εμένα.
Παρόλα τα ασύστολα ψέματα που δημοσιεύτηκαν σε βάρος μας, ο στόχος των διωκτικών αρχών που ήταν η παρεμπόδιση της αποφυλάκισης του Μπονάνο για σοβαρούς λόγους υγείας, τελικά επετεύχθη.
Έκτοτε (Φεβρουάριος 2010), τα πάντα ξεχάστηκαν σε σχέση μ’ αυτό το γεγονός σαν να μην είχε συμβεί απολύτως τίποτα και ξαφνικά (ύστερα από ενάμιση χρόνο) μου επιδίδεται εδώ στη Λάρισα, όπως προείπα, το ένταλμα κράτησης με την κατηγορία εις βάρος μου της συγκεκριμένης ληστείας.
Από ανάγνωση της δικογραφίας που τελικά ήλθε στα χέρια μου μετά από περιπέτεια, γίνεται γρήγορα αντιληπτό ότι πρόκειται σαφέστατα για μια μεθόδευση των τοπικών διωκτικών αρχών, συνεπικουρούμενων πολύ πιθανά και από άλλες υπηρεσίες, ώστε να ξεφορτωθούν μια ανεξιχνίαστη περίπτωση ληστείας τράπεζας στη Κεφαλονιά, χρεώνοντάς την πλέον ξεκάθαρα σ’ εμένα προσωπικά – εφόσον η απόπειρα εμπλοκής του Μπονάνο σ’ αυτή την υπόθεση από πλευράς τους είναι περισσότερο από γελοία.
Στην ουσία με προφυλάκισαν ξανά εμποδίζοντάς με πρακτικά να πάρω άδεια που ήδη δικαιούμαι βάσει του ποινικού κώδικα, αφού έχω εκτίσει περισσότερο από το 1/5 της ποινής μου, χωρίς κανένα απολύτως σοβαρό αποδεικτικό στοιχείο σε βάρος μου, έχοντας μάλιστα μεθοδεύσει μια επί της ουσίας χάλκευση των υποτιθέμενων αποδεικτικών στοιχείων για την οποία τους χρειάστηκε φυσικά ενάμιση ολόκληρος χρόνος. Έτσι εξηγείται βεβαίως το γεγονός ότι με ξαναθυμήθηκαν ξαφνικά.
Είναι σε τελική ανάλυση, περισσότερο από σαφές ότι η καινούρια απόπειρα εμπλοκής, είτε η δική μου είτε του Μπονάνο στη συγκεκριμένη υπόθεση, στηρίζεται αποκλειστικά στο συλλογισμό των διωκτικών αρχών ότι αφού αποδεδειγμένα διαπράξαμε μια ληστεία τράπεζας στα Τρίκαλα, τότε σίγουρα έχουμε διαπράξει και άλλες, χωρίς όμως να διαθέτουν τα απαραίτητα αποδεικτικά στοιχεία σε βάρος μας.
Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι παρόμοια μεθόδευση σε βάρος μου στόχο έχει αυτή τη φορά να επηρεάσει αρνητικά το κλίμα ενόψει της διεξαγωγής της έφεσής μου για την υπόθεση της ληστείας των Τρικάλων τον προσεχή Φεβρουάριο, με απώτερο στόχο από πλευράς τους να παραμείνω στη φυλακή για το μεγαλύτερο δυνατό χρονικό διάστημα.
Θεωρώ λοιπόν πλέον αναγκαίο να καταγγείλω δημόσια τη μεθόδευση αυτή σε βάρος δικό μου και του Μπονάνο από πλευράς των διωκτικών αρχών, διότι κατά βάθος όπως αποδεικνύεται και από το σύντομο ιστορικός της εξέλιξης αυτής της υπόθεσης που παρέθεσα προηγουμένως, ο πραγματικός και μοναδικός λόγος της συνεχιζόμενης δίωξής μας είναι το γεγονός ότι και οι δυο μας είμαστε αναρχικοί και επαναστάτες.

Χρήστος Στρατηγόπουλος

ΠΤΕΡΥΓΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

41001 ΛΑΡΙΣΑ

Γράμμα του Χ. Στρατηγόπουλου για την νέα μεθοδευσή των αρχών εναντίον του

Στις 7 Ιουλίου 2011, μου επιδόθηκε εδώ στις φυλακές Λάρισας, όπου είμαι κρατούμενος και καταδικασμένος για ληστεία σε τράπεζα, ένα νέο ένταλμα κράτησης με την κατηγορία μιας άλλης ληστείας σε μια τράπεζα της Κεφαλονιάς που έγινε τον Ιούλιο του 2009.

Η απόπειρα απόδοσης αυτής ακριβώς της ληστείας από πλευράς των διωκτικών αρχών, είτε στο δικό μου πρόσωπο, είτε σ’ αυτό του Αλφρέντο Μπονάνο, υπενθυμίζω απλά ότι ανάγεται στον μακρινό μήνα Φεβρουάριο του 2010, όταν και οι δυο μας είμασταν προφυλακισμένοι για τη ληστεία της τράπεζας Πειραιώς στα Τρίκαλα.

Ήταν σαφέστατο τόσο για εμένα, όσο και για τον Μπονάνο ότι, η μεθόδευση εκείνη από πλευράς των διωκτικών αρχών σκοπό είχε να δημιουργήσει τότε το κατάλληλο αρνητικό κλίμα, ενόψει κυρίως της επικείμενης εκδίκασης της αίτησης αποφυλάκισης του Μπονάνο για σοβαρούς λόγους υγείας.

Μάλιστα, η συγκεκριμένη αυτή μεθόδευση διοχετεύτηκε τον μήνα Φεβρουάριο του 2010 με τον κατάλληλο τρόπο στα παντός είδους Μ.Μ.Ε., φτάνοντας στο σημείο να κατονομάσουν μέσω αυτών τον Μπονάνο σαν τον φυσικό αυτουργό της ληστείας εκείνης με συνεργό του εμένα

Τετάρτη, 21 Σεπτέμβριος 2011

Thursday, December 16, 2010

ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ 16/12/09 ΚΑΒΑΛΑ

"όσες πόλεις ζουν στης ησυχίας τη θολή νέκρα , απ'τη δειλία τους έχουν βλέμμα θολό, δίχως λάμψη περηφάνιας"

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ

Για ποιο λόγο όλοι μας δουλεύουμε, για να ικανοποιήσουμε τις άρρωστες φιλοδοξίες του κάθε τραπεζίτη,
για να σκύψουμε για ακόμη μια φορά το κεφάλι μπροστά στους χρηματολάγνους του Σ.Ε.Β. ?
Αναρωτηθήκαμε ποτέ για ποιο λόγο τρέμουν όλοι τα δάνεια των τραπεζών?
Στις 6/12/08 η άρχουσα τάξη εδειξε το πραγματικά άρρωστο πρόσωπό της με μπάτσους να καταρρέουν πάνω στην ψυχολογική
πίεση της ίδιας τους της εξουσίας.
Πυροβολισμοί, συγκρούσεις, κοινωνική οργή, ένας πόλεμος ξεκίνησε σύμφωνα με τα λεγόμενα των ανθρώπων που μας εξουσιάζουν.
Η καταστολή έχει πολλά πρόσωπα και μας τα δείχνει κάθε μερα..οι μπάτσοι,τα μέσα μαζικής ενημέρωσης,τα σχολεία, οι χώροι
εργασίας, η εκκλησία, ακόμα και ο ίδιος μας ο εαυτός !!!!
Την τετάρτη 16/12/09 επιλέξαμε να χτυπήσουμε τους εξής στόχους:
-alpha bank-
-τράπεζα κυπρου-
-ταχυδρομικό ταμιευτήριο-
-fb bank-
-εθνική τράπεζα-
-ένα όχημα της ΟΠΚΕ-
(Κανένα κατάστημα και κανένα όχημα δεν υπέστη την παραμικρή ζημιά.)
Μ΄αυτή την πράξη μας δώσαμε φωνή σε όλους αυτους που υποφέρουν από την εμπορευματοποίηση της ζωής τους, τους σκλάβους των
δανείων, τους οργισμένους μα φοβισμένους μικροαστούς,τους έντρομους νεαρούς από τη βία της αστυνομίας.
Αυτή η πράξη μας ήταν το λιγότερο που μπορούσαμε να κάνουμε ώστε να σεβαστούμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μιας μικρής
πόλης, πνιγμένη στα δάνεια και την αστυνομοκρατία.

Στις 6/12/09 η πόλη της Κάβαλας θύμιζε εικόνα σεναρίου από λατινοαμερικάνικη χούντα, με ακροβολισμένους κουκουλοφόρους
μπάτσους, εξευτελισμούς μέσω προσαγώγών σε άτυχους περαστικούς και επίδειξη ένστολης δύναμης.
Μπροστά από τα καταχρεωκοπήμενα καταστήματα της πόλης, άνανδροι πραίτορες χτυπούν την αξιοπρέπεια των κατοίκων.
Ένστολοι σπονσοραρισμένοι από τον κόπο τόσων εργατών, κάνουν αισθητή την χυδαία τους όρεξη για βία και έλεγχο.
Επιτέλους ο κάθε μικροαστός θα γνωρίσει τη βία αυτού του κράτους. Θα χάσει τις ανέσεις του, τη βραδινή έξοδό του, το αμάξι του,
το κεραμίδι του, την αξιοπρέπεια και περηφάνια του, τον εραστή του, θα χάσει τα παιδιά του και τέλος την ίδια του
τη ζωή, αντίθετα από τους έχοντες που δεν θα χάσουν απολύτως τίποτα παρά μόνο θα κερδίσουν περισσότερους σκλάβους.
Ακόμα και σε μια πόλη σαν την Καβάλα είναι αισθητή η κρίση τους... ο χειμώνας είναι η αρχή των άλλων χειμώνων
που θα ακολουθήσουν, γεμάτος ανεργία και καταστολή.
θα έρθουν οι μέρες που οι γονείς μας, οι εργάτες, οι άνεργοι, οι αδιάφοροι φίλοι μας και γνωστοί, θα είναι αυτοί
που θα επιτίθονται στις τράπεζες και στους υπηρέτες αυτού του άρρωστου συφερτού και εμείς θα απολαμβάνουμε το θέαμα!
Αιτία αυτού η οικονομική κατάσταση του νεοέλληνα, ο οποίος θα εξεγερθεί μόλις χάσει τα αγάθα που με τόσο
κόπο απέκτησε, σαν τους τοξικομανείς που αναζητούν τη δόση τους.
Η λύσσα μας θα γίνει και δικιά σας λύσσα. Τη βία τους τη νιώθουμε κάθε μέρα, καιρός να απαντήσουμε.
Δολοφονούν νέους ανθρώπους, οικονομικούς μετανάστες, έγκλειστους στα σοφρωνιστικά /ψυχιατρικά καταστήματα, εργάτες.
Θα έρθει και η σειρά των αμέτοχων και αδιάφορων μικροαστών.
Είμαστε τα παιδιά σας, αυτοί που φτιάχνουν τα σπίτια σας, τα καταστήματά σας, οι υπάλληλοί σας, τα αδέρφια σας,
οι φίλοι σας, οι γνωστοί σας...είμαστε ανάμεσα σας.
Δεν είμαστε αυτή η χυδαία συμμορία των τραπεζιτών, αστυνομικών, νταβάδων της καθημερινότητας.
Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΤΕΙΟΣ...

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ: Β.ΠΑΛΛΗ-Γ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΗ-Γ.ΒΟΥΤΣΗ-ΒΟΓΙΑΤΖΗ-Π.ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ-Η.ΝΙΚΟΛΑΟΥ
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΣΤΟΥΣ Π.ΜΑΣΟΥΡΑ-Χ.ΧΑΤΖΙΜΙΧΕΛΑΚΗ-Μ.ΓΙΟΣΠΑ, ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ ΕΠΙΚΥΡΗΓΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΜΑΣ.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΄09.
ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ALFREDO BOΝANO ΚΑΙ Χ.ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΥΛΟ.

Να πεθαίνεις κάθε μέρα. Να γεννιέσαι κάθε μέρα. Ν΄ αρνιέσαι ό,τι έχεις κάθε μέρα. Η ανώτατη
αρετή δεν εϊναι να ΄σαι ελεύτερος, παρά να μάχεσαι για ελευτερία.
ΑΣΚΗΤΙΚΗ ,Νίκος Καζαντζάκης

ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ

Friday, December 10, 2010

ΔΙΚΗ-ΑΠΟΦΑΣΗ - ΕΚ ΝΕΟΥ ΣΥΛΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΠΕΛΑΣΗ ΤΟΥ ΑΛΦΡΕΝΤΟ ΜΠΟΝΑΝΝΟ

Συντρόφισσες -σύντροφοι, 23/11/10
Η δίκη Μπονάννο-Στρατηγόπουλου στη Λάρισα είχε ως αποτέλεσμα ο Αλφρέντο Μπονάννο να καταδικαστεί για απλή συνέργεια σε 4 χρόνια φυλακή και ο Χρήστος Στρατηγόπουλος ένοχος για την ένοπλη ληστεία σε 8 χρόνια κα και για τα 3 πλημμελήματα από 3 μήνες, χωρίς να του αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό και χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα.
Από τη πρώτη στιγμή διαφάνηκε ότι οι δικαστές και ο εισαγγελέας ήθελαν να γίνει μια δίκη γρήγορη, χωρίς καθόλου ιδεολογικά χαρακτηριστικά και με μόνο γνώμονα το ποινικό μητρώο των κατηγορουμένων. Ήθελαν εν ολίγοις να αποδείξουν ή όχι ότι ο Αλφρέντο Μπονάννο είναι ο αρχηγός, ο ηθικός αυτουργός που σχεδίασε την ληστεία και ο Χρήστος το μαθητούδι, αυτός που την εκτέλεσε.
Όμως από τα ακλόνητα στοιχεία, τους μάρτυρες πολιτικής αγωγής, τους μάρτυρες υπεράσπισης και των δύο αλλά και με την μεγάλη συνεισφορά των δικηγόρων, Παπαδάκη, Κούρτοβικ, Σινέλη, αυτοί οι ισχυρισμοί καταρρίφθηκαν.
΄Ετσι τους "πόνεσε" που ο Αλφρέντο είναι ελεύθερος, επί της ουσίας έχει εκτίσει την ποινή του, που έψαχναν να βρουν οτιδήποτε νομικό ή διοικητικό παραθυράκι για να τον ταλαιπωρήσουν κι άλλο. Έτσι, από τις φυλακές Λαρίσης μεταφέρθηκε στη Γενική Αστυνομική διεύθυνση Λάρισας με τη δικαιολογία της έγκρισης, από τα κεντρικά των Αθηνών, της εξόδου του από τη χώρα.
Εκεί μας πληροφόρησαν ότι πέρα από το σήμα της Ίντερπολ, θα τον κρατήσουν μέχρι να "κρίνουν" οι πολιτικοί προϊστάμενοι αν θα τον απελάσουν ή όχι με βάση το άρθρο 106 του προεδρικού διατάγματος του 2007. Αργά τα μεσάνυχτα, καθώς πήραμε ένα Λαρισαίο δικηγόρο, μας πληροφόρησε ακόμα και ο ίδιος ο διευθυντής της Αστυνομικής διεύθυνσης Λάρισας, κος Χαλάτσης, ότι έγινε εκ νέου σύλληψη του Αλφρέντο με βάση το παραπάνω άρθρο, γιατί τον θεωρούν επικίνδυνο για την δημόσια ασφάλεια και ανεπιθύμητο στην Ελλάδα!!
Για άλλη μιά φορά έπρεπε να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας! Ένας άνθρωπος 74 χρονών, πολύ άρρωστος θεωρήθηκε επικίνδυνος. Το ίδιο συνέβει και με μας. που είμασταν απ' έξω, ελάχιστοι σύντροφοι και τον περιμέναμε ενώ καθόμασταν σε παγκάκι, έστειλαν, ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, Ζητάδες, Ασφαλίτες, Αντιτρομοκρατική, γιατί είμασταν επικίνδυνοι για την δημόσια Ασφάλεια!!!
Μπροστά σ' αυτή την εξώφθαλμη πολιτική εκδικητικότητα, σε ένα καθαρά στρατηγικά επενδυμένο ψυχολογικό πόλεμο στο πρόσωπο του Αλφρέντο, έπρεπε να επιλέξουμε ή να κάνουμε την προσφυγή στο δικαστήριο Λάρισας παραμένοντας ο Αλφρέντο κρατούμενος μέχρι να βγει η απόφαση, ή παραμένοντας κρατούμενος πότε θα αποφασίσουν να τον απελάσει επίσημα το Ελληνικό κράτος. Η άμεση λύση που δώθηκε από τους δικηγόρους του ήταν την Τρίτη το μεσημέρι να βγει από την αστυνομία και να φύγει μόνος του από Λάρισα -Αθήνα-Ιταλία μέσα σε λίγες μέρες.
Μετά από όλα όσα ζήσανε οι σύντροφοι από την ημέρα της σύλληψής τους μέχρι και χτες, αλλά και για την υπόλοιπη πορεία του Χρήστου στην φυλακή για να εκτίσει το υπόλοιπο της ποινής του, επιθυμούν και επιθυμούμε να εκφράσουμε δημόσια ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους και σε όλους, φίλους, συναγωνιστές και φίλους από την Κόνιτσα που μας συμπαραστάθηκαν, φίλους από τα Γιάννενα, την υπόλοιπη Ελλάδα και το εξωτερικό που στάθηκαν στο πλευρό μας δίνοντάς μας κουράγιο, ψυχολογική, ηθική και οικονομική υποστήριξη.
Στους συντρόφους / ες απλώνουμε το χέρι, ενώνουμε την συντροφικότητά μας σε μιά δυναμική αναρχικής αλληλεγγύης...
Οι οικογένειες του Χρήστου και του Αλφρέντο

Aνακοίνωση - επιθυμία των συντρόφων για την δίκη τους 22/11/10

Ανακοίνωση σχετικά με την επερχόμενη δίκη των Στρατηγόπουλου - Μπονάννο

Ευχαριστούμε θερμά όλες τις συντρόφισσες και όλους τους συντρόφους για την αλληλεγγύη που μας έδωσαν με κάθε δυνατό τρόπο. Όμως τις-τους παρακαλούμε να ΜΗΝ συμμετάσχουν στη δίκη μας που θα γίνει στη Λάρισα στις 22 Νοεμβρίου 2010.

Χρήστος και Αλφρέντο

20/10/10, Α' Πτέρυγα φυλακών Κορυδαλλού