Στα πλαίσια της αντιπληροφόρησης των αγωνιστών στην κατεύθυνση της διεθνοποίησης των αγώνων ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, και σ΄ όλη τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του Ν. Μαζιώτη, στάλθηκαν μεταφρασμένα στο εξωτερικό όλα σχεδόν τα κείμενα του συντρόφου που έστειλε από τη φυλακή καθώς και αναρχικό έντυπο υλικό για την υπόθεσή του και τον αγώνα των κατοίκων του Στρυμονικού. Πολλά από αυτά δημοσιεύτηκαν σε έντυπα συντρόφων στην Ιταλία, την Ισπανία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, τις Η.Π.Α και αλλού.
Μετά τον προσδιορισμό της δίκης του, στις αρχές του Ιούνη, -και όσον αφορά τη συγκεκριμένη κατεύθυνση διεθνοποίησης του αγώνα - η Συνέλευση Αναρχικών απηύθυνε ένα κείμενο-κάλεσμα αλληλεγγύης σε συλλογικότητες και σε φυλακισμένους αγωνιστές στην Ευρώπη και στην Βορ. Αμερική. (Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης, Νο 3, απ΄ όπου και αναδημοσιεύεται εδώ). Παράλληλα επίσης προτάθηκε σε ορισμένους συντρόφους από το εξωτερικό να έρθουν αυτοπροσώπως στην Ελλάδα για τη δίκη. Παρά το σύντομο χρονικό διάστημα, μέχρι τη δίκη στις 5 Ιούλη, οι περισσότεροι μπόρεσαν να ανταποκριθούν και ήρθαν, δίνοντας με την παρουσία τους και τη συμμετοχή τους μια διεθνή διάσταση στην αλληλεγγύη.
Στο παρόν φυλλάδιο δημοσιεύονται οι τοποθετήσεις τριών από τους συντρόφους που ήρθαν στην Αθήνα, αυτών που κατέθεσαν ως μάρτυρες στην δίκη του Ν. Μαζιώτη, εκφράζοντας το δικό τους λόγο αλληλεγγύης. Πρόκειται για τον Alfredo Bonanno από την Κατάνια της Σικελίας, πρώην φυλακισμένο του ιταλικού κράτους και εκδότη του περιοδικού Anarchismo, τον Costantino Cavalleri από την Unione Anarchici Sardi και εκδότη του περιοδικού Nihil, και την Hellyette Bess από το Παρίσι, πρώην φυλακισμένη του γαλλικού κράτους για τη συμμετοχή της στην ομάδα Action Directe και μέλος της εφημερίδας International. Η "Απολογία" του Ν. Μαζιώτη στο δικαστήριο δημοσιεύτηκε ήδη και κυκλοφορεί σε ξεχωριστό φυλλάδιο από το Σεπτέμβρη.
Ο Νίκος Μαζιώτης, κατηγορούμενος για απόπειρα έκρηξης στο Υπουργείο Βιομηχανίας και Ανάπτυξης, καθώς επίσης για παράνομη κατοχή όπλων και εκρηκτικών, καταδικάστηκε στις 8 Ιούλη, από το μικτό ορκωτό κακουργοδικείο του κράτους, σε 15ετή φυλάκιση ...με το ελαφρυντικό των μη ταπεινών κινήτρων στις πράξεις του. Δίνοντας ένα μέτρο των πιέσεων που ασκήθηκαν για την εξοντωτική καταδίκη του Μαζιώτη, αμερικανός αξιωματούχος του Πενταγώνου -ενόψει της επίσκεψης και των συνομιλιών του Γουίλιαμ Κοέν (Υπουργού Αμύνης των ΗΠΑ) στην Αθήνα στις 13 Ιούλη-, χαρακτήρισε την 15ετή φυλάκιση του συντρόφου ως "πάρα πολύ καλά νέα" από την Ελλάδα...
Κύριοι,
βρίσκομαι εδώ, σ' αυτήν την αίθουσα του δικαστηρίου, δίπλα στο σύντροφό μου Νίκο Μαζιώτη. Μεταξύ ασυμφιλίωτων εχθρών του Κράτους, μεταξύ αναρχικών.
Κοιτώντας γύρω, σήμερα, στον κόσμο, η κρατική τάξη κυριαρχεί σχεδόν παντού και είναι μια τάξη καταστροφής και θανάτου. Τα πρόσφατα γεγονότα στον πόλεμο στη Σερβία και στο Κόσοβο το μαρτυρούν πλήρως. Οτιδήποτε κάνει το Κράτος, ακόμα και όταν προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από ένα ανθρωπιστικό προσωπείο, μεταφράζεται σε πόλεμο και καταστροφή.
Όμως το Κράτος δεν είναι κάτι αφηρημένο, δεν είναι μια κενή λέξη, αλλά κάτι πολύ συγκεκριμένο. Το Κράτος συγκροτείται από ανθρώπους και πράγματα, από το κεφάλαιο που ασκεί την εκμετάλλευση, που κρατά υπό την εξουσία του εκατομμύρια ανθρώπους ώστε να εξασφαλίζει τα κέρδη των επενδύσεων, από έναν απέραντο διοικητικό και στρατιωτικό μηχανισμό που κυβερνά, χειρίζεται και σκοτώνει καθημερινά.
Πολλές είναι οι καταστάσεις στις οποίες συγκεκριμενοποιείται η κυριαρχία του κεφάλαιου και του Κράτους. Μια από αυτές είναι εκείνη του Στρυμονικού, όπου ένας ολόκληρος πληθυσμός υποχρεώθηκε να αποδεχτεί με τη βία την εγκατάσταση ενός εργοστασίου μεταλλουργίας για την εξόρυξη χρυσού, με όλες τις συνέπειες της μόλυνσης, της καταστροφής του περιβάλλοντος κ.λπ.
Ο μαζικός αγώνας που αναπτύχθηκε συνεχίζεται ακόμα και αυτή τη στιγμή, με την παρέμβαση εκατοντάδων ανθρώπων και την παρουσία και την αλληλεγγύη των αναρχικών.
Αλληλεγγύη επαναστατική.
Η επίθεση που πραγματοποίησε ο Νίκος Μαζιώτης ενάντια στο Υπουργείο Βιομηχανίας αποτελεί μέρος αυτού του παγκόσμιου σχεδίου αλληλεγγύης και, για μένα, έχει δύο έννοιες:
α) μια συγκεκριμένη μορφή αλληλεγγύης με τον αγώνα του Στρυμονικού
β) να σας εμποδίσει να κοιμάστε ήσυχοι πάνω στην έδρα σας.
Παντού στον κόσμο αναπτύσσονται αγώνες και συχνά παίρνουν την, περισσότερο ή λιγότερο, φανερή μορφή των αυτοδιαχειριζόμενων αγώνων. Όταν αυτοί οι αγώνες ξεσπούν, οι αναρχικοί βρίσκονται πάντα στο εσωτερικό τους, αναπόσπαστο μέρος της επιθυμίας για ελευθερία των ανθρώπων που θέλουν να ζήσουν δίχως αφεντικά και εκμετάλλευση.
Στην Ιταλία, για παράδειγμα, ο αγώνας του Κόμιζο, για να εμποδιστεί η δημιουργία της αμερικάνικης βάσης των πυραύλων Κρουζ, διήρκεσε πάνω από δύο χρόνια, και οι αναρχικοί ήταν παρόντες. Παράδειγμα, ο αγώνας στην περιοχή των Δυτικών Άλπεων ενάντια στην εγκατάσταση των τρένων υψηλής ταχύτητας που βρίσκεται σε εξέλιξη, και οι αναρχικοί είναι παρόντες. Παράδειγμα, ο αγώνας ενάντια στην τεχνολογία, που είδε να κατεδαφίζονται εκατοντάδες πυλώνες υψηλής τάσης, που βρίσκεται σε εξέλιξη και που οι αναρχικοί είναι παρόντες.
Ο Νίκος Μαζιώτης δεν είναι μόνος. Σε κάθε γωνιά της γης, άνθρωποι σαν κι αυτόν είναι δηλωμένοι εχθροί του Κράτους και συνεπώς δεν περιμένουν άλλο από το να περάσουν στην επίθεση.
Ίσως εσείς να κληθείτε από τον αμερικάνο αφέντη, που προχωρά την παγκοσμιοποίηση κυριαρχώντας σε ολόκληρο τον κόσμο, να δώσετε και με αυτή τη δίκη μια παραδειγματική απάντηση κατά της λεγόμενης τρομοκρατίας.
Για μας τους αναρχικούς, τρομοκράτης είναι μόνο το Κράτος, και αυτό έγινε ορατό πρόσφατα στο Κόσοβο και τη Σερβία, όπου σκόρπισε παντού και αδιακρίτως το θάνατο και την καταστροφή.
Δεν είναι τρομοκράτης ο Νίκος Μαζιώτης επειδή αγωνίζεται για την ελευθερία και την αναρχία.
Δεν μπορείτε να τον σταματήσετε! Δεν μπορείτε να μας σταματήσετε!
5 Ιούλη ΄99, Alfredo Bonanno
