Ελευθερος με περιοριστικούς όρους ο αναρχικός συντροφος Χρήστος Στρατηγόπουλος

Σήμερα το πρωί 30 ιουλιου το δικαστήριο της Πάτρας αποφάσισε να αφεθεί ελεύθερος ο Χρήστος Στρατηγόπουλος, με περιοριστικούς όρους.

Η δίκη, λόγω απουσίας μαρτύρων, αναβάλλεται γαι τις 5 Νόεμβρη 2012


Κείμενα και σημειώσεις του Alfredo M. Bonanno

06/03/2010

by Πρακτορείο Rioters

Εισαγωγικό σημείωμα:

Ο Alfredo Maria Bonanno, γεννημένος το 1937 στην Κατάνη της Σικελίας, είναι απ’ τους πιο πολυγράφους σύγχρονους αναρχικούς, υπεύθυνος των εκδόσεων Anarchismo, αλλά και άλλων εκδοτικών εγχειρημάτων. Το 1977 καταδικάστηκε για το βιβλίο του La Gioia Armata (Οπλισμένη Ευτυχία), σε 18 μήνες φυλάκισης. Το βιβλίο αυτό είχε κυκλοφορήσει σε μια ιστορική στιγμή που το ιταλικό επαναστατικό κίνημα περνούσε ανοιχτά στην επίθεση, ενώ ανάλογες ήταν οι συνθήκες και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Ισπανία, Αγγλία) και το ζήτημα της βίας βρισκόταν στην καθημερινή διάταξη. Η συνεισφορά του έγκειται σε έναν εορτασμό της διάχυτης ταξικής βίας που απελευθερώνει και ικανοποιεί το άτομο, αλλά ταυτόχρονα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την εμφάνιση του ένοπλου κόμματος, που περιορίζει την ταξική σύγκρουση σε μια μιλιταριστική διάσταση, επιβάλλοντας τη μεσολάβηση μιας μικρής μειοψηφίας ένοπλων στην πολυπλοκότητα δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων που αγωνίζονταν με κάθε μέσο ενάντια στην τρέχουσα αναδιοργάνωση του Κεφαλαίου, που εκείνη τη στιγμή φαινόταν ασθενής. Στο πνεύμα του βιβλίου, κάθε αυθεντική απελευθερωτική και καταστροφική δράση, προέρχεται από μια λογική ικανοποίησης απ’ τον αγώνα, κι όχι ενός αυτοθυσιαζόμενου καθήκοντος σύμφωνου με τις ντιρεκτίβες μιας μικρο-γραφειοκρατίας. Το ιταλικό ανώτατο δικαστήριο διέταξε την καταστροφή των αντιτύπων του βιβλίου που κυκλοφορούσαν στο εμπόριο, ενώ απέστειλε εγκύκλιο στις δημόσιες βιβλιοθήκες να ξεφορτωθούν τα αντίτυπα που πιθανώς είχαν. Αρκετοί βιβλιοθηκάριοι αντιτάθηκαν σ’ αυτήν την ναζιστικής έμπνευσης τακτική. Απαγορεύτηκε γενικά η κυκλοφορία του, ενώ κατασχέθηκαν αντίτυπα που διέθεταν στα σπίτια τους αναρχικοί αγωνιστές στα πλαίσια αστυνομικών επιχειρήσεων-εισβολών κατ’ οίκων. Λίγο αργότερα, ο συγγραφέας κατηγορήθηκε ως “υποκινητής” της Azione Rivoluzionaria, μιας ένοπλης οργάνωσης του 1976-79, που δρούσε βάσει “ομάδων συγγενείας” σε όλη την κεντρική Ιταλία, εναντίον κυρίως εφημερίδων και κομματικών γραφείων, και ανάλογων “χειραγωγικών μηχανισμών κατασκευής της συναίνεσης”. Στα 1979 η οργάνωση πρακτικά διαλύεται με την προσαγωγή 86 ατόμων και τη σύλληψη των Salvatore Cinieri και Gianfranco Faina. Ο πρώτος θα πεθάνει στη φυλακή σε συμπλοκή με ποινικούς κρατουμένους, όταν υπερασπίστηκε έναν κρατούμενο που θεωρούνταν ύποπτος για κατάδοση σχεδίου απόδρασης, ενώ ο δεύτερος θα αφεθεί ελεύθερος να πεθάνει από καρκίνο του πνεύμονος, όταν του διαγνώστηκε όγκος κατά την κράτησή του.

Με την υποχώρηση του κινήματος, το ενδιαφέρον του συγγραφέα στράφηκε στην κριτική των παραδοσιακών συνδικαλιστικών και οργανωτικών δομών, καθώς και στις νέες μητροπολιτικές εξεγέρσεις, που επανεμφανίζονται στη δύση σταθερά μετά το ’80, χωρίς την καθοδήγηση κανενός κόμματος, χωρίς φανερά αιτήματα κλπ. Κάποια απ’ τα πιο γνωστά έργα του, που κυκλοφορούν στα αγγλικά χάρη στο μεταφραστικό έργο της Jean Weir, είναι και τα The Anarchist Tension, Anarchism and the National Liberation Struggle, A Critique of Syndicalist Methods, For An Anti-authoritarian Insurrectionalist International (Μάλλον εξαντλημένη στα ελληνικά μπροσούρα Για μια Αντιεξουσιαστική Εξεγερτική Διεθνή, από τις εκδόσεις Επαναστατική Αυτοοργάνωση), Let’s Destroy Work, Let’s Destroy the Economy, Palestine Mon Amour, Locked Up, From Riot to Insurrection, κείμενα για τον Χέγκελ, τον Στίρνερ, τον συνδικαλισμό και την εργατική αυτονομία κ.α. Η γνωστή πολύχρονη δραστηριότητά του τον καθιστά και στόχο των κατασταλτικών οργανισμών, έτσι στις 2 Φλεβάρη 1989, στα πλαίσια μιας επιχείρησης των Digos (κάτι σαν ιταλικά εκάμ) μετά από ληστεία επιφανούς κοσμηματοπωλείου, με εισβολές σε καταλήψεις και σπίτια αναρχικών, θα συλληφθεί μαζί με τον Giuseppe Stasi και θα καταδικαστούν σε 68 και 54 μήνες φυλάκισης, αντίστοιχα. Ξανά την νύχτα της 19ης Ιούνη 1997, σε επιχείρηση-”σκούπα” των ιταλικών υπηρεσιών ασφαλείας εναντίον αναρχικών καταλήψεων και εκατοντάδων σπιτιών σε όλη τη χώρα, που θα ακολουθήσει την βόμβα στο Palazzo Marino του Μιλάνο, ο Bonanno συλλαμβάνεται μαζί με εκατοντάδες άλλους αναρχικούς.

Στις 2 Φλεβάρη του 2003, επίσης, θα καταδικαστεί σε 6 χρόνια φυλάκισης και 2.000 ευρώ πρόστιμο για ένοπλη ληστεία, στα πλαίσια της “Δίκης Marini”, στην οποία αναρχικοί αγωνιστές καταδικάστηκαν βάσει του ιταλικού θεωρήματος Marini, σύμφωνα με το οποίο όλοι οι αναρχικοι της χώρας (καταλήψεις, ομάδες αλληλεγγύης σε φυλακισμένους, σε μετανάστες κλπ) είναι μέλη μιας “ένοπλης οργάνωσης με σκοπό την ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος”. Για την οργάνωση αυτήν, επινόησαν μέχρι κι ένα (ανύπαρκτο μέχρι τότε και γελοίο) όνομα: ORAI-”Εξεγερσιακή αναρχική επαναστατική διεθνής”. Ο φήμη του Bonanno ως “θεωρητικού” και καταδικασμένου συγγραφέα του χάρισε τη θέση του “ιδεολογικού ηγέτη” αυτής της ανύπαρκτης οργάνωσης, σύμφωνα με τις κατηγορίες. Στο εφετείο, η ποινή του έπεσε στα 3,5 χρόνια. Στην 1 Οκτώβρη, ο Alfredo Bonanno συνελήφθη κοντά στα Τρίκαλα, μετά από σύλληψη του αναρχικού Χρήστου Στρατηγόπουλου μετά από ένοπλη ληστεία τράπεζας. Ο Χρήστος Στρατηγόπουλος διατηρεί επίσης αναρχικές εκδόσεις (Σίσυφος, Επαναστατική Αυτοοργάνωση), ενώ ο Alfredo βρισκόταν ως προσκεκλημένος του στην Ελλάδα, για μια σειρά ομιλιών με αφορμή το βιβλίο του “Κυριαρχία και εξέγερση στην μεταβιομηχανική κοινωνία” που είχε κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις του “Ελευθεριακου Ινστιτούτου Κοινωνικών Μελετών Ιωαννίνων” το οποίο λειτουργούσε ο Χρήστος Στρατηγόπουλος, ο οποίος από την σύλληψή του ήδη, ανέλαβε την πλήρη ευθύνη για την ληστεία της τράπεζας, αναφέροντας ότι κατέφυγε στην ενέργεια αυτή για προσωπικούς βιοποριστικούς λόγους, για την αποπληρωμή επαχθών τραπεζικών δανείων. Ο Χρήστος Στρατηγόπουλος, είχε συλληφθεί στα 1994 με τους αναρχικούς Antonio Budini, Jean Weir, Carlo Tesseri, και Βαγγελιώ Τζιούτζια κοντά στο Rovereto της Β. Ιταλίας, για ληστεία της τοπικής Αγροτικής Τράπεζας, και είχαν καταδικαστέι σε ποινές φυλάκισης, στα πλαίσια του θεωρήματος Marini, στο οποίο χρησιμοποιήθηκε μια νεαρή κοπέλα προκειμένου να “αναγνωρίσει” τους τέσσερεις αγωνιστές. Σε επόμενη φάση του θεωρήματος “διερευσε” φωτογραφία του Alfredo Bonanno (προ εικοσαετίας) σε σκίτσο των αρχών, στην κορυφή μιας πυραμίδας με γραμμές να τον συνδέεουν με τους συλληφθέντες και άλλους αγωνιστές.

Είμαστε μάρτυρες μιας επανάληψης τέτοιων μεθοδεύσεων και στην Ελλάδα, με τα δημοσιεύματα που “διαρρέουν” ανά λίγες μέρες σχετικά με πιθανή συμμετοχή του Alfredo Bonanno και σε άλλη ληστεία στο Αργοστόλι, καθώς στήνεται ένα κλίμα φυσικής εξόντωσης του “παππού” Alfredo, που παρά τα 73 του χρόνια και τη βεβαρυμένη υγεία του, δεν εγκαταλείπει τα “όπλα” του. Ορισμένα απ’ αυτά τα όπλα κρίνουμε θεμιτό να ρίξουμε στην μάχη που μαίνεται στην χώρα μας, καθώς το Κεφάλαιο αναδιαρθρώνεται, επιχειρώντας μια πρωτοφανή υποτίμηση της εργασίας και κατεπέκτασι των βιοτικών συνθηκών, μέσα σ’ ένα κλίμα εθνικής συναίνεσης των ιδεολογικών, συνδικαλιστικών και πολιτικών παραγόντων του, εκθέτοντάς τους έτσι σε κρίση. Ο διευθυντής τράπεζας-πασόκος-πρόεδρος της γσεε-και πρόσφατα προπυλακισμένος από απεργούς στην πορεία της 5/3, κάτι παραπάνω θα ξέρει επ’ αυτού. Να πάρουμε πίσω τους αιχμαλώτους μας, το απελευθερώσουμε το μέλλον, να αντιστρέψουμε την κρίση. Ακολουθούν κείμενα του Alfredo M. Bonanno. Σημείωση: Τα κείμενα αυτά (παρουσιάζουμε εδώ λόγω περιορισμένης άνεσης μερικά σύντομα κείμενα και σημειώσεις κι όχι τα κύρια έργα του συγγραφέα) γράφτηκαν δεκαετίες πριν, κι ανήκουν σε μια εποχή (της καπιταλιστικής αθωότητας-της υποθηκευμένης ευμάρειας και της επαναστατικής υποχώρησης) που για την Ελλάδα πέρασε ανεπιστρεπτί τον Δεκέμβρη του 2008. Με την έννοια αυτή, όπως σημειώνει κι ο συγγραφέας σε μια επανέκδοση του La Gioia Armata, πολλά απ’ τα ερωτήματα της εποχής έχουν απαντηθεί απ’ την ίδια την Ιστορία. Ωστόσο, η σκέψη παραμένει άξια ιδιαίτερης αναφοράς.


Tuesday, February 23, 2010

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΦΡΕΝΤΟ ΜΠΟΝΑΝΟ ΚΑΙ ΧΡΗΣΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΥΛΟ

ΤΗΣ ΑΠΟ-ΔΡΑΣΗΣ

Τρίτη, Φεβρουάριος 23, 2010


Η «Δικαιοσύνη» φροντίζει να εφαρμόζει τους κώδικές της κατά περίπτωση. Το άρθρο 105 του Ποινικού Κώδικα φρόντισε να εκφράσει την επιείκεια της πολιτείας απέναντι στους κρατούμενους μεγάλης ηλικίας, προβλέποντας ευνοϊκότερους χρόνους για την υφ’ όρον απόλυση όσων εγκλείστων έχουν συμπληρώσει τα 70 χρόνια (2/5 αντί για 3/5 και 16 χρόνια αντί για 20 στα ισόβια), αλλά και διπλό υπολογισμό κάθε μέρας κράτησης για τους άνω των 65 χρονών. Προφανώς όμως η επιείκεια αυτή δεν ισχύει και για τους ιδεολογικούς εχθρούς του κράτους…
Την 1η Οκτώβρη 2009 συλλαμβάνονται και προφυλακίζονται οι αναρχικοί Αλφρέντο Μπονάνο και Χρήστος Στρατηγόπουλος για ληστεία τράπεζας που είχε πραγματοποιηθεί νωρίτερα την ίδια ημέρα στα Τρίκαλα. Ο Στρατηγόπουλος αναλαμβάνει προσωπικά την ευθύνη της ενέργειας, ενώ ο Μπονάνο αρνείται τις κατηγορίες.
Και οι δύο είναι αναρχικοί, γνωστοί για τη δράση τους. Ο Στρατηγόπουλος με τη σύλληψή του παλαιότερα στην Ιταλία, τις εκδόσεις Επαναστατική Αυτοοργάνωση και το ομώνυμο περιοδικό, τις εκδόσεις Σίσσυφος και τελευταία με το Ελευθεριακό Ινστιτούτο Ιωαννίνων. Όσο για τον Αλφρέντο, πέρα από την πολύχρονη δράση του που περιλαμβάνει συλλήψεις και φυλακίσεις, έχει εκδώσει σειρά άρθρων, δοκιμίων, περιοδικών και βιβλίων, τελευταίο των οποίων είναι η Κυριαρχία και εξέγερση στη βιομηχανική κοινωνία, το οποίο παρουσίασε σε σειρά εκδηλώσεων και στην Ελλάδα. Μέχρι σήμερα και οι δύο παραμένουν προφυλακισμένοι, γεγονός με ιδιαίτερα δυσμενείς επιπτώσεις στην περίπτωση του 73χρονου Μπονάνο, ο οποίος αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα υγείας. Συγκεκριμένα, υποφέρει από καρδιακή ανεπάρκεια, σακχαρώδη διαβήτη, υπέρταση και σοβαρά μυοσκελετικά προβλήματα, όπως προκύπτει από τις σχετικές γνωματεύσεις κρατικών νοσοκομείων. Μπροστά στο σοβαρότατο κίνδυνο που αντιμετωπίζει, κατατέθηκε αίτηση αποφυλάκισης, η οποία όμως απορρίφθηκε με έλλειψη σκεπτικού που εκφράζει πλήρη αδιαφορία για την έκβαση της υγείας του.
Η παράταση του εγκλεισμού του αποκτά χαρακτηριστικά εκδίκησης και φυσικής εξόντωσης και θέτει σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή του. Βλέπεις, δεν έχει την τύχη να λέγεται Πρινιωτάκης, Ψωμιάδης και Σία και να έχει κάνει απάτες εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ με ασφαλιστικά ταμεία και δομημένα ομόλογα, ώστε να αφεθεί ελεύθερος. Έχει την ατυχία να είναι αναρχικός. Γι’ αυτό το κράτος εφαρμόζει την «ειδικοπροληπτική» του λειτουργία και τον αφήνει στη φυλακή για να καταλάβει τα λάθη του και να γυρίσει στο σωστό δρόμο τώρα που είναι καιρός, στα 73 του χρόνια…

Thursday, February 11, 2010

ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑΝΝΕΝΑ


αναληψη Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010

Είμαστε εδώ:
Πράττοντας επιθετικά, μακριά από ηθικά ψευτοδιλλήματα, δίπλα στους αιχμαλώτους της δημοκρατίας σας,
Προσπαθώντας να εκμηδενίσουμε τις αποστάσεις, δίπλα σ'αυτούς που διάλεξαν το δύσκολο δρόμο της φυγής.

Δίπλα σ'αυτούς που δεν θυμόνται πια τι θα πει κανονικότητα, αναζητώντας τα συνομωτικά τους χαμόγελα.

Δίπλα σ'αυτούς που διεκδικούν τη θέση τους στο πεδίο του κοινωνικού πολέμου, ξεχωρίζοντας την επιθυμία από
την αναγκαιότητα.

Είμαστε εδώ:
Γιατί το "οξυγόνο" που μας προσφέρουν η οικογενειακή θαλπωρή, οι αναγκαστικές κοινωνικότητες και τα υποκριτικά
χαμόγελα συμπάθειας μεταξύ όλων, δε μας φτάνουν για να αναπνεύσουμε.

Γιατί η κυριαρχία των μονότονων διαδρομών και των προαποφασισμένων σημείων συνάντησης που η ρημοτομία της
αποχαύνωσης ορίζει, προσβάλλουν την αισθητική μας.

Είμαστε εδώ:
Απαλλοτριώνοντας στιγμές στο φαύλο κύκλο μιας καθημερινότητας που απαιτεί να δουλεύεις παράγοντας
ψευδαισθήσεις δημιουργικότητας και να καταναλώνεις διασκέδαση και διαφημήσεις στην TV.

Είμαστε εδώ:
Γιατί η βόλτα στην πόλη είναι πιο ωραία όταν έχει στόχο,
Το μυαλό όταν σχεδιάζει,
Η τζαμαρία όταν σπάει,
Η τράπεζα όταν καίγεται...

Είμαστε εδώ:
Γιατί η αξιοπρέπειά μας απέρριψε τα ήσυχα βράδια μας.

Είμαστε εδώ:
Και με τη φαντασία μας να οργιάζει, χτυπάμε αυτούς που νομίζουν οτι μας άγγιξαν.

Είμαστε εδώ:
Συμπράττοντας στα άγρια παιχνίδια καταστροφής,
Πάντα έτοιμοι να πυροδοτήσουμε τα όνειρά μας,
Γιατί δε θέλουμε τίποτα λιγότερο από τα πάντα,
Γιατί όλα συνεχίζονται...
ΔΡΑΣΕΙΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ. ΕΠΙΛΟΓΕΣ. ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟΙ.

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 8/2 είμασταν ακριβώς εκεί στη γωνία των οδών Κοραή και Δαγκλή
στα Γιάννενα για να τοποθετήσουμε εκρηκτικό μηχανισμό σε υποκατάστημα της Αγροτικής τράπεζας.


Αμεση απελευθέρωση των Α.Bonnano και Χ.Στρατηγόπουλου
Λευτεριά στον Ηλία Νικολάου
Λευτεριά στους Μασούρα,Γιόσπα,Χατζημιχελάκη,τον Νίκο και σε όλους όσους διώκονται για την υπόθεση
της συνομωσίας Πυρήνων της Φωτιάς.
Αλληλεγγύη στον Γ.Δημητράκη και στους επικηρυγμένους συντρόφους
Αλληλεγγύη στον Πολύκαρπο Γεωργιάδη και τον Βασίλη Χρυσοχοϊδη που δικάζονται αυτές τις μέρες στη
Θεσσαλονίκη για την υπόθεση της απαγωγής μυλωνά

ΛΕΣΧΗ ΝΥΧΤΕΡΙΝΩΝ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΩΝ

Wednesday, February 10, 2010

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ; ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΗΣΤΗΣ;


«Η Ελευθερία, άρα η Αναρχία, γίνεται αντιληπτή αλλά δεν κατέχεται. Είναι το ποιοτικό σύνολο που χάνω ακριβώς τη στιγμή που αναρωτιέμαι αν μπορώ να το διατηρήσω και να το εγγυηθώ ενάντια στις απαιτήσεις του άλλου. Το χάρισμα ελέγχει χωρίς αντίτιμο την ποιότητα, το να χαρίζεσαι σημαίνει ν' ανοίγεσαι χωρίς να ζητάς κανένα αντάλλαγμα. Χωρίς αυτό το χάρισμα δε θα φτάσουμε ποτέ την ποιότητα αλλά θα παραμένουμε πάντοτε στο αδιαπέραστο της πράξης. Η δράση που δε μ' εμπλέκει, που δε μου αλλάζει τη ζωή βάζοντας με σε κίνδυνο, είναι μια απλή πράξη, μια ρουτίνα που τείνει να μολύνει ακόμα και την ίδια την καθημερινότητα μου»

Α. Μπονάνο

Την 1η Οκτώβρη 2009 πραγματοποιείται απαλλοτρίωση σε τράπεζα στα Τρίκαλα. Αργότερα την ίδια μέρα, συλλαμβάνονται και προφυλακίζονται οι αναρχικοί Χρήστος Στρατηγόπουλος και Αλφρέντο Μπονάνο. Ο Χρήστος αναλαμβάνει την ευθύνη της ενέργειας ενώ ο Αλφρέντο αρνείται τις κατηγορίες που του αποδίδονται.

Μέχρι σήμερα οι δύο σύντροφοι παραμένουν έγκλειστοι στις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στα κελιά της ελληνικής δημοκρατίας. Όπως πάντα έτσι και τώρα, σε καιρούς συνολικής κρίσης του συστήματος, το κράτος - το ενιαίο κόμμα των αφεντικών, αυτών των νόμιμων ληστών που συσσωρεύουν τον κοινωνικό πλούτο στα χρηματοκιβώτια τους και ονομάζουν, μέσω των μμε, ληστή όποιον πολεμάει αυτήν τη συνθήκη καταπίεσης και εκμετάλλευσης - ξέρει να τιμωρεί παραδειγματικά τους δεδηλωμένους εχθρούς του.

Όσον αφορά ειδικότερα τον Α.Μπονάνο. τον 73χρόνο σύντροφο με μια πολύχρονη και πολύμορφη παρουσία στις γραμμές του διεθνούς αναρχικού-ανατρεπτικού ρεύματος που έχει σοβαρά -διαγνωσμένα και από το ίδιο το κράτος- προβλήματα υγείας (καρδιακή ανεπάρκεια, σακχαρώδη διαβήτη, υπέρταση, σοβαρά μυοσκελετικά προβλήματα), η παράταση του εγκλεισμού του αποκτά χαρακτηριστικά εκδίκησης και φυσικής εξόντωσης και θέτει σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή του.

Όμως όπως κάθε αιχμάλωτος του κράτους έτσι και ο Χρήστος και ο Αλφρέντο δεν είναι μόνοι τους.

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΦΥΣΙΚΗ ΕΞΟΝΤΩΣΗ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΛΦΡΕΝΤΟ ΜΠΟΝΑΝΟ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΧΡΗΣΤΟ ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΥΛΟ

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Κείμενο για Χρήστο Στρατηγόπουλο-Αλφρέντο Μπονάνο και κάλεσμα για ενημέρωση-συζήτηση για την υπόθεσή τους την Τετάρτη 10 Φλεβάρη

10.2.10 Λονδίνο, Αγγλία:

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας για τις συνθήκες κράτησης στην Ελλάδα έξω από την Ελληνική Πρεσβεία στο Χόλαντ Παρκ. Οι σύντροφοι προσπάθησαν να παραδώσουν φαξ το οποίο απαιτούσε την άμεση απελευθέρωση του Α. Μπονάνο. Κρεμάστηκε επίσης πανό στην είσοδο που έγραφε στα ελληνικά και τα αγγλικά «Φωτιά στις φυλακές- Λευτεριά στους Α. Μπονάνο και Χρ. Στρατηγόπουλο».

undefined
undefined


undefined
undefined

undefinedundefined