Ελευθερος με περιοριστικούς όρους ο αναρχικός συντροφος Χρήστος Στρατηγόπουλος

Σήμερα το πρωί 30 ιουλιου το δικαστήριο της Πάτρας αποφάσισε να αφεθεί ελεύθερος ο Χρήστος Στρατηγόπουλος, με περιοριστικούς όρους.

Η δίκη, λόγω απουσίας μαρτύρων, αναβάλλεται γαι τις 5 Νόεμβρη 2012


Κείμενα και σημειώσεις του Alfredo M. Bonanno

06/03/2010

by Πρακτορείο Rioters

Εισαγωγικό σημείωμα:

Ο Alfredo Maria Bonanno, γεννημένος το 1937 στην Κατάνη της Σικελίας, είναι απ’ τους πιο πολυγράφους σύγχρονους αναρχικούς, υπεύθυνος των εκδόσεων Anarchismo, αλλά και άλλων εκδοτικών εγχειρημάτων. Το 1977 καταδικάστηκε για το βιβλίο του La Gioia Armata (Οπλισμένη Ευτυχία), σε 18 μήνες φυλάκισης. Το βιβλίο αυτό είχε κυκλοφορήσει σε μια ιστορική στιγμή που το ιταλικό επαναστατικό κίνημα περνούσε ανοιχτά στην επίθεση, ενώ ανάλογες ήταν οι συνθήκες και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Ισπανία, Αγγλία) και το ζήτημα της βίας βρισκόταν στην καθημερινή διάταξη. Η συνεισφορά του έγκειται σε έναν εορτασμό της διάχυτης ταξικής βίας που απελευθερώνει και ικανοποιεί το άτομο, αλλά ταυτόχρονα κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για την εμφάνιση του ένοπλου κόμματος, που περιορίζει την ταξική σύγκρουση σε μια μιλιταριστική διάσταση, επιβάλλοντας τη μεσολάβηση μιας μικρής μειοψηφίας ένοπλων στην πολυπλοκότητα δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων που αγωνίζονταν με κάθε μέσο ενάντια στην τρέχουσα αναδιοργάνωση του Κεφαλαίου, που εκείνη τη στιγμή φαινόταν ασθενής. Στο πνεύμα του βιβλίου, κάθε αυθεντική απελευθερωτική και καταστροφική δράση, προέρχεται από μια λογική ικανοποίησης απ’ τον αγώνα, κι όχι ενός αυτοθυσιαζόμενου καθήκοντος σύμφωνου με τις ντιρεκτίβες μιας μικρο-γραφειοκρατίας. Το ιταλικό ανώτατο δικαστήριο διέταξε την καταστροφή των αντιτύπων του βιβλίου που κυκλοφορούσαν στο εμπόριο, ενώ απέστειλε εγκύκλιο στις δημόσιες βιβλιοθήκες να ξεφορτωθούν τα αντίτυπα που πιθανώς είχαν. Αρκετοί βιβλιοθηκάριοι αντιτάθηκαν σ’ αυτήν την ναζιστικής έμπνευσης τακτική. Απαγορεύτηκε γενικά η κυκλοφορία του, ενώ κατασχέθηκαν αντίτυπα που διέθεταν στα σπίτια τους αναρχικοί αγωνιστές στα πλαίσια αστυνομικών επιχειρήσεων-εισβολών κατ’ οίκων. Λίγο αργότερα, ο συγγραφέας κατηγορήθηκε ως “υποκινητής” της Azione Rivoluzionaria, μιας ένοπλης οργάνωσης του 1976-79, που δρούσε βάσει “ομάδων συγγενείας” σε όλη την κεντρική Ιταλία, εναντίον κυρίως εφημερίδων και κομματικών γραφείων, και ανάλογων “χειραγωγικών μηχανισμών κατασκευής της συναίνεσης”. Στα 1979 η οργάνωση πρακτικά διαλύεται με την προσαγωγή 86 ατόμων και τη σύλληψη των Salvatore Cinieri και Gianfranco Faina. Ο πρώτος θα πεθάνει στη φυλακή σε συμπλοκή με ποινικούς κρατουμένους, όταν υπερασπίστηκε έναν κρατούμενο που θεωρούνταν ύποπτος για κατάδοση σχεδίου απόδρασης, ενώ ο δεύτερος θα αφεθεί ελεύθερος να πεθάνει από καρκίνο του πνεύμονος, όταν του διαγνώστηκε όγκος κατά την κράτησή του.

Με την υποχώρηση του κινήματος, το ενδιαφέρον του συγγραφέα στράφηκε στην κριτική των παραδοσιακών συνδικαλιστικών και οργανωτικών δομών, καθώς και στις νέες μητροπολιτικές εξεγέρσεις, που επανεμφανίζονται στη δύση σταθερά μετά το ’80, χωρίς την καθοδήγηση κανενός κόμματος, χωρίς φανερά αιτήματα κλπ. Κάποια απ’ τα πιο γνωστά έργα του, που κυκλοφορούν στα αγγλικά χάρη στο μεταφραστικό έργο της Jean Weir, είναι και τα The Anarchist Tension, Anarchism and the National Liberation Struggle, A Critique of Syndicalist Methods, For An Anti-authoritarian Insurrectionalist International (Μάλλον εξαντλημένη στα ελληνικά μπροσούρα Για μια Αντιεξουσιαστική Εξεγερτική Διεθνή, από τις εκδόσεις Επαναστατική Αυτοοργάνωση), Let’s Destroy Work, Let’s Destroy the Economy, Palestine Mon Amour, Locked Up, From Riot to Insurrection, κείμενα για τον Χέγκελ, τον Στίρνερ, τον συνδικαλισμό και την εργατική αυτονομία κ.α. Η γνωστή πολύχρονη δραστηριότητά του τον καθιστά και στόχο των κατασταλτικών οργανισμών, έτσι στις 2 Φλεβάρη 1989, στα πλαίσια μιας επιχείρησης των Digos (κάτι σαν ιταλικά εκάμ) μετά από ληστεία επιφανούς κοσμηματοπωλείου, με εισβολές σε καταλήψεις και σπίτια αναρχικών, θα συλληφθεί μαζί με τον Giuseppe Stasi και θα καταδικαστούν σε 68 και 54 μήνες φυλάκισης, αντίστοιχα. Ξανά την νύχτα της 19ης Ιούνη 1997, σε επιχείρηση-”σκούπα” των ιταλικών υπηρεσιών ασφαλείας εναντίον αναρχικών καταλήψεων και εκατοντάδων σπιτιών σε όλη τη χώρα, που θα ακολουθήσει την βόμβα στο Palazzo Marino του Μιλάνο, ο Bonanno συλλαμβάνεται μαζί με εκατοντάδες άλλους αναρχικούς.

Στις 2 Φλεβάρη του 2003, επίσης, θα καταδικαστεί σε 6 χρόνια φυλάκισης και 2.000 ευρώ πρόστιμο για ένοπλη ληστεία, στα πλαίσια της “Δίκης Marini”, στην οποία αναρχικοί αγωνιστές καταδικάστηκαν βάσει του ιταλικού θεωρήματος Marini, σύμφωνα με το οποίο όλοι οι αναρχικοι της χώρας (καταλήψεις, ομάδες αλληλεγγύης σε φυλακισμένους, σε μετανάστες κλπ) είναι μέλη μιας “ένοπλης οργάνωσης με σκοπό την ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος”. Για την οργάνωση αυτήν, επινόησαν μέχρι κι ένα (ανύπαρκτο μέχρι τότε και γελοίο) όνομα: ORAI-”Εξεγερσιακή αναρχική επαναστατική διεθνής”. Ο φήμη του Bonanno ως “θεωρητικού” και καταδικασμένου συγγραφέα του χάρισε τη θέση του “ιδεολογικού ηγέτη” αυτής της ανύπαρκτης οργάνωσης, σύμφωνα με τις κατηγορίες. Στο εφετείο, η ποινή του έπεσε στα 3,5 χρόνια. Στην 1 Οκτώβρη, ο Alfredo Bonanno συνελήφθη κοντά στα Τρίκαλα, μετά από σύλληψη του αναρχικού Χρήστου Στρατηγόπουλου μετά από ένοπλη ληστεία τράπεζας. Ο Χρήστος Στρατηγόπουλος διατηρεί επίσης αναρχικές εκδόσεις (Σίσυφος, Επαναστατική Αυτοοργάνωση), ενώ ο Alfredo βρισκόταν ως προσκεκλημένος του στην Ελλάδα, για μια σειρά ομιλιών με αφορμή το βιβλίο του “Κυριαρχία και εξέγερση στην μεταβιομηχανική κοινωνία” που είχε κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις του “Ελευθεριακου Ινστιτούτου Κοινωνικών Μελετών Ιωαννίνων” το οποίο λειτουργούσε ο Χρήστος Στρατηγόπουλος, ο οποίος από την σύλληψή του ήδη, ανέλαβε την πλήρη ευθύνη για την ληστεία της τράπεζας, αναφέροντας ότι κατέφυγε στην ενέργεια αυτή για προσωπικούς βιοποριστικούς λόγους, για την αποπληρωμή επαχθών τραπεζικών δανείων. Ο Χρήστος Στρατηγόπουλος, είχε συλληφθεί στα 1994 με τους αναρχικούς Antonio Budini, Jean Weir, Carlo Tesseri, και Βαγγελιώ Τζιούτζια κοντά στο Rovereto της Β. Ιταλίας, για ληστεία της τοπικής Αγροτικής Τράπεζας, και είχαν καταδικαστέι σε ποινές φυλάκισης, στα πλαίσια του θεωρήματος Marini, στο οποίο χρησιμοποιήθηκε μια νεαρή κοπέλα προκειμένου να “αναγνωρίσει” τους τέσσερεις αγωνιστές. Σε επόμενη φάση του θεωρήματος “διερευσε” φωτογραφία του Alfredo Bonanno (προ εικοσαετίας) σε σκίτσο των αρχών, στην κορυφή μιας πυραμίδας με γραμμές να τον συνδέεουν με τους συλληφθέντες και άλλους αγωνιστές.

Είμαστε μάρτυρες μιας επανάληψης τέτοιων μεθοδεύσεων και στην Ελλάδα, με τα δημοσιεύματα που “διαρρέουν” ανά λίγες μέρες σχετικά με πιθανή συμμετοχή του Alfredo Bonanno και σε άλλη ληστεία στο Αργοστόλι, καθώς στήνεται ένα κλίμα φυσικής εξόντωσης του “παππού” Alfredo, που παρά τα 73 του χρόνια και τη βεβαρυμένη υγεία του, δεν εγκαταλείπει τα “όπλα” του. Ορισμένα απ’ αυτά τα όπλα κρίνουμε θεμιτό να ρίξουμε στην μάχη που μαίνεται στην χώρα μας, καθώς το Κεφάλαιο αναδιαρθρώνεται, επιχειρώντας μια πρωτοφανή υποτίμηση της εργασίας και κατεπέκτασι των βιοτικών συνθηκών, μέσα σ’ ένα κλίμα εθνικής συναίνεσης των ιδεολογικών, συνδικαλιστικών και πολιτικών παραγόντων του, εκθέτοντάς τους έτσι σε κρίση. Ο διευθυντής τράπεζας-πασόκος-πρόεδρος της γσεε-και πρόσφατα προπυλακισμένος από απεργούς στην πορεία της 5/3, κάτι παραπάνω θα ξέρει επ’ αυτού. Να πάρουμε πίσω τους αιχμαλώτους μας, το απελευθερώσουμε το μέλλον, να αντιστρέψουμε την κρίση. Ακολουθούν κείμενα του Alfredo M. Bonanno. Σημείωση: Τα κείμενα αυτά (παρουσιάζουμε εδώ λόγω περιορισμένης άνεσης μερικά σύντομα κείμενα και σημειώσεις κι όχι τα κύρια έργα του συγγραφέα) γράφτηκαν δεκαετίες πριν, κι ανήκουν σε μια εποχή (της καπιταλιστικής αθωότητας-της υποθηκευμένης ευμάρειας και της επαναστατικής υποχώρησης) που για την Ελλάδα πέρασε ανεπιστρεπτί τον Δεκέμβρη του 2008. Με την έννοια αυτή, όπως σημειώνει κι ο συγγραφέας σε μια επανέκδοση του La Gioia Armata, πολλά απ’ τα ερωτήματα της εποχής έχουν απαντηθεί απ’ την ίδια την Ιστορία. Ωστόσο, η σκέψη παραμένει άξια ιδιαίτερης αναφοράς.


Monday, March 29, 2010

Ανάληψη ευθύνης - 3 εμπρηστικές επιθέσεις στη Θεσσαλονίκη 28/3




ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

"Απο τη μια κυριαρχουν τα απειλιτικα ηθικα φαντασματα δημιουργημενα απο το ψεμα και την υποκρισια.Απο την αλλη τα κτηηνη προς θυσια που λατρευουν με φανατισμο και δειλια.Αυτος ειναι ο κοσμος των ανθρωπων.Αυτη ειναι η ανθρωποτητα.Το συνθημα μου ειναι να περπατω απαλλοτριωνοντας και καιγοντας αφηνοντας πισω μου ουρλιαχτα ηθικων προβολων και κομματια παλιων αντικειμενων να καπνισουν"

Οι "αγιες μερες " των πιστων εφτασαν και μαζι τους ολος ο συρφετος της καταναλωτικης ακολασιας και των εξαγνιστικων επισκεψεων στους ναους της πιστης.Δεν θα αναλωθουμε καθολου σε μια αναλυση για το ζητημα της απαρχαιωμενης θρησκευτικης πιστης, η θεση μας ειναι κατι παραπανω απο αυτονοητη, η αρνηση μας και η επιθεση σε οτι μεθοδευμενα εχει χτισει η κυριαρχια και εχει εμπλουτιστει σε ολο το πλεγμα της καπιταλιστικης καθημερινοτητας ειναι για μας σταση ζωης.Αυτο που φανταζει αξιοσημειωτο ειναι το εξης¨ το πως ενα μεσο χειραγωγησης οπως ειναι αυτο της θρησκειας, καταφερνει μαζες να συρρεουν αναζητωντας την εξιλεωση απ'τις αμαρτιες των προηγουμενων μηνων.Ειναι εξοργιστικα αηδιαστικη η αδυναμια των ανθρωπων που αρνουνται να δουν πως η ζωη τους ειναι περασμενη σε αλυσιδες.Ο φανατισμος και η εθελοτυφλια τους απαγορευει να αντιληφθουν τα γεγονοτα αναδεικνυουν το σαθρο θεσμο που προσκυνουν.Η καλοστημενη επιχειρηση ελληνικη ορθοδοξη εκκλησια παντα προστατευμενη απ'το κρατος και τους νομους του,μπλεγμενη σε τρανταχτα σκανδαλα με μετοχες στο χρηματιστηριο, ακινητη και μη περιουσια,με παπαδες παιδεραστες, βασιλευει με βιλες και τζιπαρες.

Στο πνευμα των ημερων , μια ακομη καλη ευκαιρια για γρηγοροτερο ειναι απ΄τη πλευρα των εμπορων η διαφημιση και το πλασαρισμα εποχιακων εμπορευματων.Παρ'ολη την ενδεια , λογω της κρισης και των σκληρων μετρων που εχουν εξαγγελθει, οι καταναλωτες θα στολισουν το γιορτινο τους τραπεζι και θα κατασπαταλησουν το μισθο τους καλυπτωντας τα υπαρξιακα τους κενα.

Οι τραπεζες δεν θα μπορουσαν να λειπουν απ'ολο αυτο το κερδοσκοπικο παιχνιδι μοιραζοντας τα πολυποθητα εορτοδανεια ,υποθηκευοντας ζωες καθιστωντας τες εξαρτημενες εφ'ορον ζωης με ανταλλαγμα εφημερες απολαυσεις.Σε μια ζωη αποτελουμενη απο ωρες μισθωτης σκλαβιας, καταναλωσης,εθελοτυφλιας και υποταγης.

Τις μεταμεσονυχτιες ωρες της Κυριακης 28/3 στην Θεσσαλονικη χτυπησαμε ταυτοχρονα με εμπριστικους μηχανισμους 3 στοχους με ιδιαιτερο συμβολισμο στη συγχρονη εκδοχη του Πασχα.Μια εκκλησια, ενα πολυκαταστημα και μια τραπεζα.Σταθηκαμε ομως ατυχοι και μονο ο μηχανισμος στην εκκλησια του Προφητη Ηλια στην Ανω Πολη εξεραγη ενω οι αλλοι δυο που τοποθετηθηκαν στο πολυκαταστημα ΚουΚου και στην Πανελληνια τραπεζα που βρισκονται σε κοντινη αποσταση στην περιοχη του Ευοσμου εντοπιστηκαν και σβηστηκαν απο μπατσους σε περιπολια.

Λευτερια στους συντροφους Γ.Δημητρακη,Α.Μπονανο,Χρ.Στρατιγοπουλο, που αρνουμενοι τον εκβιασμο της μισθωτης εργασιας βρεθηκαν εγκλειστοι.Μεσ'τον Απριλη οι υποθεσεις των Α.Μπονανο -Χρ.Στρατιγοπουλο εξευαζονται στο εξαμηνο συμβουλιο και ο Γ.Δημητρακης περναει τις πορτες του εφετειου.

Τιμη στον Λαμπρο Φουντα και σ'ολους αυτους που οπλισαν τις επιθυμιες τους και η εκεχειρια δεν χωρεσε ποτε στην επαναστατικη τους διαδρομη.

Friday, March 19, 2010

ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ/ ΓΙΑΝΝΕΝΑ


Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ/ ΓΙΑΝΝΕΝΑ

Η αναγνώριση και η ανάδειξη συγκεκριμένων στόχων στο γενικότερο κοινωνικό πόλεμο δείχνουν πως "ο εχθρός" δεν είναι έννοια απροσδιόριστη και μυστηριακή. Στην πραγματικότητα το πλέγμα εξουσίας είναι διάχυτο και όχι συμπαγές όπως θέλει να ερμηνεύεται. Δεν είναι αόριστα "το κράτος και το κεφάλαιο", αλλά κάθε παρακλάδι και συνέπεια εξουσιασμού που βρίσκεται δίπλα μας, αρκεί να ΒΛΕΠΟΥΜΕ και όχι απλώς να κοιτάμε.
Σε μια προσπάθεια κατανόησης των οικονομικών σχέσεων και του δικτύου κεφάλαιο, επιστήμη, κοινωνία, και με μια ματιά στο internet, βρεθήκαμε μπροστά σε ένα εξόφθαλμο θέατρο του παραλόγου, μπροστά σε ένα θέρετρο επιχειρήσεων που ανταλλάσουν χρήμα και γνώση, κύρος και κέρδος. Ο Σ.Ε.Β. "...για μια σύγχρονη ανταγωνιστική Ελλάδα...", συμμετέχει στο δίκτυο "Πραξις" (δίκτυο για τη σύνδεση της έρευνας με την παραγωγή), όπου ως εταίρος συμμετέχει και το Ι.Τ.Ε., μια εταιρία που όπως η ίδια επικαλείται φέρνει σε αλληλεπίδραση, συνάφεια και συνεργασία τον βιομηχανικό με τον ερευνητικό κόσμο, τα κοράκια που απομυζούν χιλιάδες εργατών, με τον "κόσμο της κατανόησης του κόσμου και των μεγάλων επιτευγμάτων".
Βιομήχανοι υποθηκεύουν τις ζωές, απαγάγουν το χρόνο των υπηκόων τους, παράγουν, ξοδεύουν, "να κινείται το χρήμα"... Βουλιάζουν πλασματικά. Κερδοσκόποι "φιλάνθρωποι" που διαχειρίζονται το κεφάλαιο για την πάρτη τους και μόνο στόχο έχουν να το αυξήσουν. Με οποιονδήποτε τρόπο. Ανθρωπόμορφα αρπακτικά που κανένα πρόβλημα δεν έχουν να πατήσουν επί πτωμάτων για να ικανοποιήσουν την ακόρεστη όρεξή τους για κέρδος. "Προοδευτικοί, σύγχρονοι άνθρωποι", που μάχονται για την ανάπτυξη της χώρας, προσφέροντας θέσεις εργασίας και εξαίρετες επιδόσεις. το για ποιον (εκτός από τους ίδιους) παραμένει ένα μεγάλο "ερώτημα"... Σκληροί εκμεταλλευτές και δολοφόνοι της καθημερινότητας.
Και η επιστήμη; Υποτίθεται πως βρίσκεται στην υπηρεσία του ανθρώπου. Τον μελετά, τον αναλύει, τον καθορίζει, τον κατηγοριοποιεί, τον προβλέπει, τον γεννά και τον πεθαίνει ενίοτε, τον φροντίζει... Εκεί που η θρησκεία πεθαίνει, η επιστήμη γεννάται. Ο άνθρωπος απελευθερώνεται από τα δεσμά του αγνώστου, νομίζει ότι γίνεται κύριος της ζωής του, η θεώρηση της ''πραγματικότητας'' γίνεται μέσα από το πρίσμα της επιστήμης: μέθοδος, παρατήρηση, πείραμα. Όλες οι πτυχές του υπάρχοντος στηλοβατώνται από τις αντίστοιχες επιστήμες με στόχο την διαιώνισή του. Πολιτικές, οικονομικές, θετικές, ανθρωπιστικές επιστήμες στην υπηρεσία συστηματοποίησης των ζωών μας. Επιστήμη από ποιούς, για ποιούς και γιατί; Όποιος νομίζει ότι προέρχεται από φωτισμένους επιστήμονες, ηρωικές μορφές του σήμερα, για τον άνθρωπο με μόνο στόχο το καλό της ανθρωπότητας (αόριστο για τους αποκλεισμένους, πιο συγκεκριμένο για αυτούς που εξυπηρετούνται) ας ρίξει μια ματιά έξω από τον μικρόκοσμό του.
Τα κράτη οχυρώνονται με όρους ανταγωνιστικότητας, η επιστήμη δίνει όπλα, γίνεται όπλο. Φάρμακα που σώζουν ζωές και όπλα μαζικής καταστροφής, δηλητήρια και αντίδοτα, νέου τύπου φυλακές, συστήματα ελέγχου και καταστολής, λευκά κελιά, ψυχιατρεία, αναλύσεις συμπεριφορών, στατιστικές, γενετικά ανασυνδυασμένοι μικροοργανισμοί, προγράμματα διαχείρησης ενεργειακών πηγών.. Ο δρόμος και τα μέσα για να χαραχτούν
παιχνίδια βιοπολιτικής είναι ανοιχτός. Την ίδια στιγμή που τα Μ.Μ.Ε. πιστά στον ρόλο τους αναπαράγουν τα προτάγματα της κυριαρχίας και καθορίζουν την ''κοινή γνώμη'' διαφημίζοντας τα επιστημονικά επιτεύγματα, διαιωνίζοντας τον μύθο της αυθεντίας και όταν χρειάζεται αποτελώντας την φωνή της τρομοϋστερίας σε κάθε σπίτι.
Χωρίς να είμαστε πρωτογονιστές, είμαστε εχθροί της επιστήμης όπως αυτή υφίσταται, εχθροί των μέσων, των συνεταίρων και των στοχεύσεών της.
Και μέσα στο αλισβερίσι ανθρώπινου δυναμικού και υποδομών μπαίνει το πανεπιστήμιο. Ο φοιτητής -καλοκουρδισμένη μονάδα παραγωγής του αύριο- έχει την δυνατότητα να έρθει άμεσα σε επαφή με τους εκμεταλλευτές του. Το Τεχνολογικό Πάρκο (φορέας στήριξης για την εισαγωγή νέων και καινοτόμων τεχνολογιών τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα) χώρος παραχωρημένος από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, 1:03 min απόσταση από ''το χώρο της ελεύθερης διακίνησης ιδεών'' φέρνει την παραγωγή κοντά. Φέρνει τον φοιτητή σε άμεση επαφή με την έρευνα ως εμπόρευμα, με τις επιχορηγήσεις, υπουργεία [ανάπτυξης και άμυνας (!)] και το ιδιωτικό κεφάλαιο. ''Νέοι μικροί θεοί'' κλεισμένοι στα εργαστήριά τους, δουλεύουν σαν σκλάβοι για το αόριστο καλό του ανθρώπου! Σίγουρα όμως για το καλό του κεφαλαίου. Διαχωρισμός: οι υπήκοοι αποξενώνονται μεταξύ τους. Ο επιστήμονας όπως και ο εργάτης αποξενώνεται από το αντικείμενό του, όπως και από την κοινωνία στην οποία απευθύνεται. Μηχανισμός εξομοίωσης των αρχών λειτουργίας της ''ανώτατης εκπαίδευσης'' με την κοινωνία της ελεύθερης αγοράς.
Βλέποντας κάπως έτσι, το πράγμα αρχίζει να ξεδιαλύνει αρκετά. Πέρα από στατιστικές, συσχετισμούς και αποδείξεις τοποθετούμε την επίθεση στο εδώ και τώρα, οι στόχοι είναι παντού, εντοπίζονται και τη σκυτάλη παίρνουν οι επιθυμίες. Χωρίς να είμαστε επιστήμονες αυτής της κοινωνίας συστηματικά επιδιδόμαστε στην καταστροφή της. Κάθε χτύπημα είναι ένα πλήγμα στην προγραμματισμένη ροή της καθημερινότητας. Το πλήγμα γίνεται μύνημα και φτάνει μέχρι τα επικεφαλή καθάρματα του σήμερα.
'Ετσι το μυνημα μας στάλθηκε τα ξημερώματα της Τετάρτης 17/3 τοποθετώντας 2 εκρηκτικούς μηχανισμούς αποτελούμενους από γκαζάκια και κάποια λίτρα βενζίνης, έναν στο Τεχνολογικό πάρκο του πανεπιστημίου και έναν στο Ι.Β.Ε.Ι. (ινστιτούτο βιοιατρικών ερευνών Ιωαννίνων), αντίστοιχα. Στέλνουμε τους πύρηνους χαιρετισμούς μας στους συντρόφους αντάρτες πόλεων. Αλληλεγγύη είναι η συνέχιση του αγώνα..
ΤΙΜΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΛΑΜΠΡΟ ΦΟΥΝΤΑ, ΟΙ ΕΧΘΡΟΠΡΑΞΙΕΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ...

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ Γ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΗ, Γ.ΒΟΥΤΣΗ, Η.ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Π.ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ ΚΑΙ Β.ΧΡΥΣΟΧΟ'Ι'ΔΗ, Χ.ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ A.BONNANO

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΜΑΣΟΥΡΑ, ΧΑΤΖΗΜΙΧΕΛΑΚΗ, ΓΙΟΣΠΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ "ΣΥΝΟΜΩΣΙΑΣ ΠΥΡΗΝΩΝ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ"
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΖΗΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ


ΑΛΧΗΜΙΣΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΑΟΣ

Thursday, March 4, 2010

Για την αλληλεγγύη στην υπόθεση ΜΠΟΝΑΝΟ – ΣΤΡΑΤΗΓΟΠΟΥΛΟΥ



1 Οκτώβρη οι Aλφρέντο Μπόνανο και Χρήστος Στρατηγόπουλος συλλαμβάνονται στα Τρίκαλα με τη κατηγορία της ένοπλης ληστείας σε τράπεζα. Ο Χρήστος Στρατηγόπουλος αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου την ευθύνη επικαλούμενος προσωπικούς οικονομικούς λόγους και ο 73χρονος Αλφρέντο Μπονάνο αρνείται τη συμμετοχή , ωστόσο κατηγορείται για συναυτουργία προσαρμοσμένη σε ένα διογκωμένο κατηγορητήριο κακουργηματικού χαρακτήρα. Αποτέλεσμα η προφυλάκιση και των 2 στην Άμφισσα και ακολούθως τη μεταγωγή τους στις φυλακές Κορυδαλλού όπου και βρίσκονται μέχρι σήμερα.
Στο διάστημα της μέχρι τώρα προφυλάκισης τους έχουν πραγματοποιηθεί 2 και 1 αιτήσεις αποφυλάκισης για Μπονάνο και Στρατηγόπουλο αντίστοιχα. Όσον αφορά την προφυλάκιση του Μπονάνο ο εισαγγελέας λέγοντας πως έχει « ροπή προς τις έκνομες ενασχολήσεις και η ιδιοσυγκρασία του φωτογραφίζεται από τα συγγράμματα του » αποφασίζει τη συνέχιση αυτής αναδεικνύοντας τον εκδικητικό της χαρακτήρα και την ποινικοποίηση των πολιτικών του φρονημάτων. Ταυτόχρονα η από πλευράς του συστηματική αγνόηση των αποδεδειγμένων και σοβαρών προβλημάτων υγείας, όπως αυτά κατατέθηκαν εκ μέρους της υπερασπιστικής γραμμής του Μπονανο, δε μπορεί παρά να αποσκοπεί στη φυσική του εξόντωση. Σήμερα εκκρεμεί η εξέταση της τελευταίας αίτησης αποφυλάκισης στο συμβούλιο εφετών απ όπου αναμένεται η έκδοση της απόφασης 2-3 Απρίλη στη Λάρισα.
Δίπολα νομιμόοτητας-παρανομίας κατασκευάζονται από τους εξουσιαστικούς μηχανισμούς και το καπιταλιστικό σύστημα ταυτόχρονα με την ηθική της εργασίας που αναδεικνύεται σε στήριγμα του υπάρχοντος. Μέσω της εργασίας το ληστρικό σύστημα νομιμοποιείται να κλέβει το χρόνο, τη δημιουργικότητα, τα συναισθήματα των μισθωτών σκλάβων οι οποίοι λόγω των επίπλαστων αναγκών επιλέγουν την εκποίηση της αξιοπρέπείας τους. Τα άτομα νοηματοδοτούν την ύπαρξή τους από τη συμμετοχή στο κύκλο παραγωγής-κατανάλωσης και έτσι η εργασία αναδεικνύεται σαν ανάγκη και μονόδρομος-χριζόμενο δικαίωμα.
Για ανθρώπους που επιλέγουν μια συγκρουσιακή τοποθέτηση απέναντι στο υπάρχον, η άρνηση της εργασίας δε μπορεί παρά να είναι μια πτυχή του διαρκούς κοινωνικού πολέμου. Εδώ έγκειται η συνειδητή ατομική επιλογή επανοικειοποίησης του κλεμμένου πλούτου, χρόνου και ζωών μας. Η απαλλοτρίωση μιας τράπεζας αποτελεί μια μορφή της πρακτικής της απαλλοτρίωσης όπως αυτή εκφράζεται είτε από μεμονωμένα άτομα είτε από σύνολα ατόμων στα πλαίσια μιας εξεγερτικής προοπτικής και σε διάφορες ιστορικές περιόδους. Μια απαλλοτρίωση τράπεζας δε μπορεί να επιφέρει από μόνη της την καταστροφή του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ωστόσο αποτελεί μια ρήξη με αυτό. Δεν είναι από μόνη της επαναστατική πράξη, είναι συνάρτηση του φορέα της και του περιεχομένου που της δίνει. Χωρίς αυτή η πρακτική να αποτελεί πρόταγμα, αφού αυτό είναι ένα της καταστροφής, αναγνωρίζουμε τη ριζοσπαστική λογική που μπορεί να βρίσκεται πίσω από αυτή. Οι απαλλοτριώσεις εντάσσονται στον ευρύτερο πολυμορφικό αγώνα(πορείες, συγκρούσεις, σαμποτάζ) που με βάση επιλογές, πράξεις, ανάγκες και επιθυμίες ξεπερνά τις ηθικές αγκυλώσεις, τις καθοδηγήσεις πεφωτισμένων πρωτοποριών, αναγνωρίζει την αμφίδρομη σχέση ατομικών και συλλογικών επιλογών, με γνώμονα την άμεση έκφραση της συνειδητοποιημένης εναντίωσης που ανοίγει περάσματα προς μια εξεγερτική προοπτική.
Σε αυτό το πολύμορφο αγώνα αναγνωρίζουμε τους συντρόφους μας που λόγω των επιλογών τους βρίσκονται στη φυλακή και στεκόμαστε αλληλέγγυοι. Ενάντια στα εγκληματικά κατασκευάσματα των φυλακών και οποιαδήποτε μορφή αποστέρησης της ελευθερίας, αναγνωρίζοντας το επιβεβλημένο δίκιο των εξουσιαστών παρά μόνο το δίκιο των εξεγερμένων, με λόγο και πράξη η θέση μας είναι δίπλα σε όλους τους συντρόφους μας όπως και στους Αλφρέδο Μποννανο και Χρήστο Στρατηγόπουλο χωρίς να ξεχνάμε τους συντρόφους απαλλοτριωτές που βρίσκονται στα χέρια του κράτους Γιάννη Δημητράκη ( εφετείο 28/4) και Γιώργο Βούτση Βογιατζή.

Γιάννενα 4/3/2010

Αναρχικοί / Αναρχικές για την επανάκτηση

Monday, March 1, 2010

Αυτος ο κόσμος μοιράζει μιζέρια, χειροπέδες και θάνατο. Ανάληψη ευθύνης (Θεσσαλονίκη)




ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΜΙΖΕΡΙΑ, ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟ. ΓΙ'ΑΥΤΟ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΜΟΝΑΧΑ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΕ ΤΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΜΕΣΑ

Μια καθημερινότητα που ελέγχεται απο σιχαμερούς πολιτικούς και επιστήμονες και που αναλύεται με οικονομικούς όρους δεν έχει να προσφέρει τίποτα μα τίποτα στην κοινωνία. Κοινωνία; δεν εννοούμε τα εκατομύρια των υπνοτισμένων, των χαπακωμένων, των αποβλακωμένων στην tv, των μισθωτών σκλάβων ή βολεμένων, των ουδέτερων για τα πάντα δίπλα τους που κοιτάνε μόνο την πάρτη τους άντε και την οικογένεια τους, αυτών που παίρνουν κάτι θετικό απο την κατάσταση του σήμερα, αυτών που κουβαλούν πάνω τους την ηθική αυτού του κόσμου τελος πάντων. Για κοινωνία εμείς αντιλαμβανόμαστε ένα άλλο κομμάτι. Ένα διαφορετικό σύνολο με μιά άλλη προοπτική. Ένα κομμάτι που αυτή την στιγμή έχει καρφωμένο στο μυαλό του την ιδέα της υπονόμευσης αυτού του κόσμου. Να κάνει την επανάσταση σαν καμία απο τις δήθεν προηγούμενες. Ατομικά και συλλογικά να γίνει η κοινωνική απελευθέρωση πραγματικότητα. Όχι όμως με πρόσκαιρες αυτόνομες "απελευθερωμένες" εστίες μέσα και έξω απ΄τις πόλεις και ουτοπικά φαντασιακά στο σήμερα αλλά με βλέψη για αυτά να δραστηριοποιηθούμε τώρα σε ένα πολύ πραγματικό ευέλικτο και καταστρεπτικό αντάρτικο πόλης. Να μείνουμε μακριά απο τα κινήματα του ρεφορμισμού και της παθητικότητας. Ο αγώνας ενάντια στο κράτος και στο κεφάλαιο να γίνει ένας, ενιαίος και σοκαριστικός.

Να βγάλουμε και λίγο μίσος ακόμα για τα μπατσογούρουνα της ασφάλειας που δολοφόνησαν με 9 σφαίρες τον 25χρονο Nicola Toddi απ΄την απερίγραπτη ηλιθιότητα τους κιόλας να τον περάσουν για άλλον άνθρωπο. Όπου ακούς ασφάλεια ανθρώπινο κρέας μυρίζει κανονικότατα.
Αλλά και για τους άλλους "προστάτες του πολίτη" στην προχθεσινή πορεία του Βύρωνα. Αυτοί οι δήθεν προστάτες δεν είναι παρά μία τρομοκρατική συμμορία με άσπρα κράνη, γκλόμπς και δακρυγόνα που υπηρετούν σαν πιστά σκυλιά το δόγμα της αντεπανάστασης. Λευτεριά στους συλληφθέντες της πορείας.

Εκδικητικό το κράτος; Εμείς να δείτε πόσο. Εξοντώνεται ακόμα τον παππού Α.Μπονάνο - μας οπλίζεαι με περισσότερη φωτιά.

Έτσι και τις μεταμεσονύκτιες ώρες Σαββάτου και Κυριακής (27-28/2) επιδοθήκαμε σε εμπρησμούς στην Θεσσαλονίκη πρώτα στην Millenium bank στην Νεάπολη και την επόμενη μέρα σε κρατικό όχημα του δήμου Νεάπολης.

ΑΥΤΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΟΙΡΑΖΕΙ ΜΙΖΕΡΙΑ, ΧΕΙΡΟΠΕΔΕΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟ. ΓΙ'ΑΥΤΟ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΜΟΝΑΧΑ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΕ ΤΑ ΠΙΟ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΜΕΣΑ

(Α)